فصل بهار شد بیا تا به خم آوریم رو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =فصل بهار شد بیا تا به خم آوریم رو | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = شاطرعباس صبوحی | قالب = غزل | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۶بیت | منبع =...» ایجاد کرد)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۰

فصل بهار شد بیا تا به خم آوریم رو
اطلاعات شعر
نام شاعرشاطرعباس صبوحی
قالبغزل
وزنفاعلاتن مفاعلن فعلن
موضوععرفانی
زبانفارسی
تعداد ابیات۶بیت


فصل بهار شد بیا تا به خم آوریم رو از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر ایرانی شاطرعباس صبوحی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در شش سروده شده است.

متن شعر

فصل بهار شد بیا تا به خم آوریم روکز سر شط خُم کِشیم آب طَرَب سبو سبو
گریه نمی‌دهد امان تا به تو من بیان کنمقصهٔ جور زلف تو، نکته به نکته مو به مو
دعوی حسن می‌کند، چهرهٔ گل به گلستانیار کجاست تا شود پیش حریف روبرو
راندهٔ دیر و کعبه ام، نیست به هر طرف نظرچون نشود ستاره جو کوچه به کوچه، کو به کو
بوی عبیر زلف تو، در پس پرده خیالکرده ز چشم تو نهان، غنچه مثال توبتو
هان ز جفای دوستان رفته صبوحی غمینچون نرود ز دست غم، خانه به خانه سو به سو

پانویس

منابع