فصل بهار شد بیا تا به خم آوریم رو: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =فصل بهار شد بیا تا به خم آوریم رو | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = شاطرعباس صبوحی | قالب = غزل | وزن = فاعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = عرفانی | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۶بیت | منبع =...» ایجاد کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۸ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۰
اطلاعات شعر | |
---|---|
نام شاعر | شاطرعباس صبوحی |
قالب | غزل |
وزن | فاعلاتن مفاعلن فعلن |
موضوع | عرفانی |
زبان | فارسی |
تعداد ابیات | ۶بیت |
فصل بهار شد بیا تا به خم آوریم رو از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر ایرانی شاطرعباس صبوحی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن مفاعلن فعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در شش سروده شده است.
متن شعر
فصل بهار شد بیا تا به خم آوریم رو | کز سر شط خُم کِشیم آب طَرَب سبو سبو | |
گریه نمیدهد امان تا به تو من بیان کنم | قصهٔ جور زلف تو، نکته به نکته مو به مو | |
دعوی حسن میکند، چهرهٔ گل به گلستان | یار کجاست تا شود پیش حریف روبرو | |
راندهٔ دیر و کعبه ام، نیست به هر طرف نظر | چون نشود ستاره جو کوچه به کوچه، کو به کو | |
بوی عبیر زلف تو، در پس پرده خیال | کرده ز چشم تو نهان، غنچه مثال توبتو | |
هان ز جفای دوستان رفته صبوحی غمین | چون نرود ز دست غم، خانه به خانه سو به سو |