ای آفتاب مشرق اقبال اهلبیت: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای آفتابِ مشرقِ اقبال اهلبیت | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = روشن اردستانی | قالب = غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۱بیت | منبع = }} '''ای آفتابِ...» ایجاد کرد) |
جز (E Amini صفحهٔ ای آفتابِ مشرقِ اقبال اهلبیت را به ای آفتاب مشرق اقبال اهلبیت منتقل کرد) |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع=ای آفتابِ مشرقِ اقبال اهلبیت | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = روشن اردستانی | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| قالب = غزل | |قالب = غزل | ||
| وزن = | |وزن = | ||
| موضوع =امام حسین(ع) | |موضوع = امام حسین(ع) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| | | سال قمری = | ||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|ای آفتابِ مشرقِ اقبال اهلبیت|از خاک سر برآر و ببین حال اهلبیت}} | {{ب|ای آفتابِ مشرقِ اقبال اهلبیت|از خاک سر برآر و ببین حال اهلبیت}} | ||
{{ | {{ب|دشمن نکرد رحم بر ایشان و ای عجب|خون میگریست سنگ، بر احوال اهلبیت}} | ||
{{ب|هر ساعتی گذشت بر ایشان، هزار سال|تا خود چگونه بود مه و سال اهلبیت؟}} | {{ب|هر ساعتی گذشت بر ایشان، هزار سال|تا خود چگونه بود مه و سال اهلبیت؟}} | ||
{{ب|کردند کوفیان ز لب خشکشان دریغ|آبی که بود روز ازل، مال اهلبیت}} | {{ب|کردند کوفیان ز لب خشکشان دریغ|آبی که بود روز ازل، مال اهلبیت}} | ||
خط ۳۱: | خط ۲۸: | ||
{{ب|با هیچکس جفای چنین آسمان نکرد|تنها به دوستان نه؛ که با دشمنان نکرد}} | {{ب|با هیچکس جفای چنین آسمان نکرد|تنها به دوستان نه؛ که با دشمنان نکرد}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۳
ای آفتابِ مشرقِ اقبال اهلبیت | از خاک سر برآر و ببین حال اهلبیت | |
دشمن نکرد رحم بر ایشان و ای عجب | خون میگریست سنگ، بر احوال اهلبیت | |
هر ساعتی گذشت بر ایشان، هزار سال | تا خود چگونه بود مه و سال اهلبیت؟ | |
کردند کوفیان ز لب خشکشان دریغ | آبی که بود روز ازل، مال اهلبیت | |
بستند دشمنان تو از کوفه تا دمشق | محکم به ریسمان ستم، بال اهلبیت | |
با آن که رفتشان به فلک، بانگ العطش | یک تن نداد گوش به اقوال اهلبیت | |
پُرخون سر حسین تو بر نیزه بود و بود | چشمش به راه شام، به دنبال اهلبیت | |
چرخ ستم شعار نکرده است با کسی | ظلمی که شمر کرد به اطفال اهلبیت | |
افروخت ابن سعد چنان آتشی که سوخت | از یک شراره، خرمن اجلال اهلبیت | |
مقدار هر بلا چو به اندازهی ولاست | بود این بلا نهایت آمال اهلبیت | |
با هیچکس جفای چنین آسمان نکرد | تنها به دوستان نه؛ که با دشمنان نکرد |