بستند چو بر پشت شتر، محمل زینب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =بستند چو بر پشت شتر، محمل زینب | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر =حاصل زینب | نام شاعر =طرب اصفهانی | قالب =غزل | وزن = | موضوع =حضرت زینب(س) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۷بیت | منبع = }} '...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =بستند چو بر پشت شتر، محمل زینب
  | مطلع=بستند چو بر پشت شتر، محمل زینب
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = طرب اصفهانی
  | نام شعر =حاصل زینب
  | مصحح =  
  | نام شاعر =طرب اصفهانی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  |قالب =غزل
  | وزن =
  |وزن =  
  | موضوع =حضرت زینب(س)
  |موضوع = حضرت زینب(س)
  | مناسبت =مرثیه
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۷بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}


'''بستند چو بر پشت شتر، محمل زینب''' مطلع شعری از [[طرب اصفهانی]] در گونه مصایب درباره حضرت زینب(س) است. این شعر در قالب غزل قصیده که درهفت بیت سروده شده است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|بستند چو بر پشت شتر، محمل زینب|بگْریست دل سنگ، به حال دل زینب}}
{{ب|بستند چو بر پشت شتر، محمل زینب|بگْریست دل سنگ، به حال دل زینب}}
خط ۲۷: خط ۲۵:
{{ب|از چشم «طرب»، ناقه به گِل مانْد، چو بشنید|بر ناقه ببستند ز کین، محمل زینب}}
{{ب|از چشم «طرب»، ناقه به گِل مانْد، چو بشنید|بر ناقه ببستند ز کین، محمل زینب}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع حضرت زینب(س)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۸

بستند چو بر پشت شتر، محمل زینب از
طرب اصفهانی



در قالب غزل

موضوع: حضرت زینب(س)


بستند چو بر پشت شتر، محمل زینببگْریست دل سنگ، به حال دل زینب
گویی به غم و محنت و اندوه سرشتنداز روز ازل، طینت و آب و گِل زینب
بر نوک سنان بود سر شاه، شب تارشمعی که بُدی روشن از او، محفل زینب
گویند دهد میوه‌ی شیرین، شجر صبرپس از چه بُوَد خونِ جگر، حاصل زینب؟
ویرانه بُوَد منزل گنج و عجبی نیستشد گوشه‌ی ویرانه اگر منزل زینب
در باغ ندانم ز چه شد، لاله پُر از داغگویا که خبر یافت ز داغ دل زینب
از چشم «طرب»، ناقه به گِل مانْد، چو بشنیدبر ناقه ببستند ز کین، محمل زینب