یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۰۰: | خط ۲۰۰: | ||
وِرد: ذکر. | وِرد: ذکر. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۷
یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور | کلبۀ احزان شود روزی گلستان غم مخور | |
ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن | وین سر شوریده باز آید به سامان غم مخور | |
دور گردون گر دو روزی بر مراد ما نرفت | دائماً یکسان نباشد حال دوران غم مخور | |
هان مشو نومید چون واقف نهای از سِرّ غیب | باشد اندر پرده بازیهای پنهان غم مخور | |
ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی بر کند | چون تو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور | |
در بیابان گر به شوق کعبه خواهی زد قدم | سرزنشها گر کند خار مغیلان غم مخور | |
گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید | هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور | |
حافظا در کنج فقر و خلوت شبهای تار | تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور |
توضیح شعر
بیت نخست: یـوسـف گُـم گشـتـه بـازآیـد بـه کنـعان غم مخور کُـلـبـه احـزان شـود روزی گـلـسـتـان غم مخور
معنای بیت نخست:
غمگین مباش؛ چرا که سرانجام یار زیبارو به منزل باز خواهد گشت و آن جایگاه که محل غم و اندوه است، روزی تبدیل به جایگاه شادی و شور و نشاط میشود.
نکات و آرایهها:
یوسف: استعاره از معشوق.
کنعان: استعاره از منزل و مأوا.
کلبه احزان: غمکده، ماتمسرا.
تناسب: یوسف، کنعان، کلبه اجزان.
بیت دوم: غـمـدیـده حـالـت بــه شـود دل بـد مکن ویـن سـر شـوریـده بـاز آیـد به سامان غم مخور
معنای بیت دوم:
ای دل اندوهگین، بد به خود راه مده و فکر و اندیشهی بد نکن؛ چرا که حالت خوب و روبراه خواهد شد، و این سر پریشان احوال، آرام و قرار خواهد گرفت.
نکات و آرایههای ادبی:
غمدیده: اندوهگین.
دل بد مکن: بد به دلن راه مده، فکر بد نکن.
شوریده: پریشان.
بیت سوم: گــر بـهــار عـمــر بـاشـد بـاز بـر تـخـت چـمـن چتر گل در سر کشی ای مرغ خوشخوان غم مخور
معنای بیت سوم:
ای پرندهی خوشآواز، اندوهگین مباش؛ چرا که اگر بهار دیگری از عمرت باقی مانده باشد، دوباره چونان پادشاهی بر تختگاه چمن خواهی نشست و گل نیز وجود خود را چونان چتری در بالای سر تو نگاه خواهد داشت.
نکات و آرایههای ادبی:
بهار عمر: اضافه تشبیهی.
تخت چمن: اضافه تشبیهی.
چتر گل: اضافه تشبیهی.
مرغ: پرنده.
خوشخوان: خوشآواز.
بیت چهارم: دور گـردون گـــر دو روزی بـــر مُــراد مــا نـرفت دائـمـا یـکـسـان نـبـاشـد حـال دوران غم مخور
معنای بیت چهارم:
به هیچ وجه غمگین مباش، بدان که اگر آسمان، چند روزی مطابق با میل ما حرکت نکرد، قرار نیست همیشه یکسان و بر یک اوضاع و احوال باقی بماند.
نکات و آرایههای ادبی:
گردون: آسمان.
تناسب آوایی: دور گردون، گر دو.
تناسب: دو، یک.
تضاد: یکسان، دوران.
بیت پنجم: هـان مـشـو نـومـیـد چون واقف نهای از سر غیب بـاشـد انـدر پـرده بـازیهـای پـنـهـان غم مخور
معنای بیت پنجم:
از آنجا که از اسرار نهانی آگاه نیستی، پس آگاه باش که مبادا ناامید شوی، بدان که در پشت پردهی عالم غیب، نقشها و بازیهای بسیاری وجود دارد.
نکات و آرایههای ادبی:
هان: آگاه باش.
واقف:آگاه.
اندر پرده: پوشیده.
تناسب: سِرّ، پنهان.
بیت ششم: ای دل ار ســیـل فـنــا بـنـیـاد هـسـتـی بـر کند چون تـو را نوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور
چون تو را نوح است کشتیبان
معنای بیت ششم:
ای دل اگر مرگ و نابودی بخواهد چونان سیلی تمام هستی تو را از بین ببرد، بدان که تو ناخدایی چون نوح داری، پس از طوفان مترس و اندوهگین مشو.
نکات و آرایههای ادبی:
سیل فنا: اضافه تشبیهی.
بنیاد هستی: اضافه استعاری.
تناسب: سیل، نوح، طوفان، کشتیبان.
بیت هفتم: در بـیـابـان گـر بـه شـوق کـعـبـه خواهـی زد قدم سـرزنـشهـا گـر کُـنَـد خـار مُـغـیـلـان غم مخور
معنای بیت هفتم:
شوق رسیدن به کعبه تو را راهی بیابانها کرده است، بنابراین اگر در این مسیر خارهای بیابان شروع به ملامت و سرزنش تو کردند، اندوهی به دلت راه مده و صبور باش.
نکات و آرایههای ادبی:
خار مغیلان: خاری که در بیابانها میروید.
تناسب: بیابان، خار.
تضاد: شوق، غم.
بیت هشتم: گر چه منزل بس خطرناک است و مقصد بس بعید هـیـچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور
معنای بیت هشتم:
اگر چه محل فرود کاروان جای بسیار سهمناکی است و مقصد بسیار دور، اما این را بدان که هیچ راهی نیست که بالاخره انتها نداشته باشد، بالاخره تمام راهها جایی به پایان میرسند.
نکات و آرایههای ادبی:
منزل: محل فرود کاروان.
بعید: دور.
تناسب: منزل، مقصد، راه.
بیت نهم: حــال مــا در فُــرقــت جــانـان و اِبـرام رقـیـب جـمـلـه مـیدانـد خــدای حـال گردان غم مخور
معنای بیت نهم:
اندوهگین مباش؛ چرا که خدایی که اوضاع و احوال را دگرگون میسازد و تغییر میدهد، از حال و روز ما که دچار دوری از معشوق هستیم و رقیب آزارمان میدهد به طور کامل خبر دارد.
نکات و آرایههای ادبی:
فرقت: جدایی.
ابرام: به ستوه آوردن، ملول کردن.
حال گردان: دگرگون کنندهی حالها.
بیت دهم: حـافـظــا در کـنـج فـقـر و خـلـوت شـبهای تار تـــا بُــوَد وِردت دعـــا و درس قــرآن غم مخور
معنای بیت دهم:
حافظ، تا وقتی در گوشهی نیاز و در میان شبهای تاریک و خلوت، ذکر لبت دعا و درس قرآن است، اندوهگین مباش.
نکات و آرایههای ادبی:
کنج فقر: اضافه اقترانی.
فقر: نیاز.
وِرد: ذکر.