قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روست: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روست | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = جعفر رسول‌زاده | قالب = غزل | وزن =فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت =حماسی | زمان سرایش = معاصر | زبان = فا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روست
  | مطلع=قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روست
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر =  جعفر رسول‌زاده
  | نام شعر =
| مصحح =  
  | نام شاعر = جعفر رسول‌زاده
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل  
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
  |قالب = غزل  
  | موضوع = امام حسین(ع)  
  |وزن = فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
  | مناسبت =حماسی
  |موضوع = امام حسین(ع)
  | زمان سرایش = معاصر
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات =۷ بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روست''' غزل شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع [[جعفر رسول‌زاده]] شاعرآیینی معاصر ایران است.
این شعر در هفت بیت در قالب غزل سروده است. موضوع این شعر درباره امام حسین(ع) در گونه حماسی با وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روست|پرده بردارید صد آیینه حیرت پیش روست}}
{{ب|قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روست|پرده بردارید صد آیینه حیرت پیش روست}}
خط ۲۸: خط ۲۵:
{{ب|ای تمام مهربانی در نگاهت یا حسین|با تو باید آشنا بودن که غربت پیش روست}}
{{ب|ای تمام مهربانی در نگاهت یا حسین|با تو باید آشنا بودن که غربت پیش روست}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۰

قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روست از
جعفر رسول‌زاده



در قالب غزل

با وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن

موضوع: امام حسین(ع)
قد برافرازید یک عالم شقاوت پیش روستپرده بردارید صد آیینه حیرت پیش روست
ای حسینی مشربان در معبد آزادگیتا نماز آرید، محراب عبادت پیش روست
عقل می‌نالد حریفان، تیغ در خون شسته‌اندعشق می‌غرد نظرگاه شهادت پیش روست
عقل می‌گوید که بال خسته را پرواز نیستعشق می‌بالد که اوجی بی‌نهایت پیش روست
دوستی را پاس می‌دارم که در هُرم عطشسایه‌ساری در گذرگاه محبت پیش روست
سبز می‌مانم که در حال و هوای رُستنمتشنه می‌رویم، که باران طراوت پیش روست
ای تمام مهربانی در نگاهت یا حسینبا تو باید آشنا بودن که غربت پیش روست