گر بود روز حسیبم دیدن رویت نصیب: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =گر بود روزِ حسیبم دیدن رویت نصیب | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = فواد کرمانی | قالب = غزل | وزن = | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۹بیت | منبع = }} '''گر بود روزِ ح...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =گر بود روزِ حسیبم دیدن رویت نصیب
  | مطلع=گر بود روزِ حسیبم دیدن رویت نصیب
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = فواد کرمانی
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر فواد کرمانی
  | بخشی از دیوان =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب = غزل
  | قالب = غزل
  | وزن =  
  | وزن =  
  | موضوع = امام حسین(ع)
  | موضوع = امام حسین(ع)
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش =  
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات = ۹بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''گر بود روزِ حسیبم دیدن رویت نصیب''' از شاعر قدیمی [[فواد کرمانی]] است. این شعر در قالب غزل و درباره امام حسین(ع) در نه سروده شده است.
== متن شعر ==
{{شعر}}
{{ب|گر بود روزِ حسیبم دیدن رویت نصیب|کاش هر روزم ز مشرق سر زدی روز حسیب}}
{{ب|گر بود روزِ حسیبم دیدن رویت نصیب|کاش هر روزم ز مشرق سر زدی روز حسیب}}
{{ب|گر تو بر دردِ گنه کاران طبیبی یا حسین|من خوشم با دردمندی تا تواَم باشی طبیب}}
{{ب|گر تو بر دردِ گنه کاران طبیبی یا حسین|من خوشم با دردمندی تا تواَم باشی طبیب}}
خط ۲۹: خط ۲۸:
{{ب|پرده بردار از جمالِ غیب ای نورِ خدا|کز فراقت رفت ما را پرده ی صبر و شکیب}}
{{ب|پرده بردار از جمالِ غیب ای نورِ خدا|کز فراقت رفت ما را پرده ی صبر و شکیب}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۰۸

گر بود روزِ حسیبم دیدن رویت نصیب از
فواد کرمانی



در قالب غزل

موضوع: امام حسین(ع)
گر بود روزِ حسیبم دیدن رویت نصیبکاش هر روزم ز مشرق سر زدی روز حسیب
گر تو بر دردِ گنه کاران طبیبی یا حسینمن خوشم با دردمندی تا تواَم باشی طبیب
اذنِ حق را در شفاعت مظهری ای ذوالکرمتا به اذنِ حق ، شفاعت ، خلق را گردد نصیب
ایزد از رحمت شفیعی چون تو بر ما آفریدخلق را از حق نصیبی گر نباشد لَن یصیب
کردگار از بهرِ هر دردی دوائی خلق کرددرد را سهل است درمان گر طبیب آید لبیب
روزِ آن آمد که برداری زماهِ رخ نقابآفتابا تا بکی داری شکیب اندر حجیب
قصّه ی سر دادنت سِرّی ز اسرارِ خداستخلق را در سر نباشد فهمِ این سرّ عجیب
کس نباشد مطّلع جز دوست بر اسرارِ دوستبا رموزِ آشنا کی آشنا باشد غریب؟
پرده بردار از جمالِ غیب ای نورِ خداکز فراقت رفت ما را پرده ی صبر و شکیب