ماه محرم است و شد دجله روان ز چشم ما: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان = ماه محرم است و شد دجله روان ز چشم ما | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =اهلی شیرازی | قالب = قصیده | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع=ماه محرم است و شد دجله روان ز چشم ما | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = اهلی شیرازی | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| بخشی از مجموعه اشعار = | |||
| قالب = قصیده | | قالب = قصیده | ||
| وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | | وزن = مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | ||
| موضوع = امام حسین(ع) | | موضوع = امام حسین(ع) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| | | سال قمری = | ||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|ماه محرم است و شد دجله روان ز چشم ما|بهر حسین تشنه لب شاه شهید کربلا}} | {{ب|ماه محرم است و شد دجله روان ز چشم ما|بهر حسین تشنه لب شاه شهید کربلا}} | ||
{{ب|تشنه لبان روی بخاک و تن بخون|ما پی آبروی خود خاک بر آبروی ما}} | {{ب|تشنه لبان روی بخاک و تن بخون|ما پی آبروی خود خاک بر آبروی ما}} | ||
خط ۳۸: | خط ۳۷: | ||
{{ب|یارب اگر چه از گنه آینه تیره کرده ام|هم تو صفای سینه ده از دم شاه اولیا}} | {{ب|یارب اگر چه از گنه آینه تیره کرده ام|هم تو صفای سینه ده از دم شاه اولیا}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۳
ماه محرم است و شد دجله روان ز چشم ما | بهر حسین تشنه لب شاه شهید کربلا | |
تشنه لبان روی بخاک و تن بخون | ما پی آبروی خود خاک بر آبروی ما | |
با شهدای کربلا لاف وفا هر آنکه زد | گرنه شهید گریه شد مدعی است بیوفا | |
بسکه ز آتش جگر گریه گرم می کنم | مردمک دو دیده ام سوخته شد درین عزا | |
از پی جیفه جهان خون حسین ریختند | لعنت حق بر آن سگان سگ نکند چنین جفا | |
گرچه سگ اشنا شود سگ صفت اشنا نشد | دوست نمی شود بکس دشمن آل مصطفا | |
روی فلک سیه شود کز چه به تیرگی کشید | چشم و چراغ فاطمه نور دو چشم مرتضا | |
وای بر آن دلی که او می طلبد وفا ز چرخ | خاک بر آن سری که او تکیه کند بدینسرا | |
حلق حسین میبرد تیزی تیغ بی امان | جان حسن همی گزد تلخی زهر جانگزا | |
آنکه حسین میکشد دعوی دین چه میکند | شمر لعین رو سیه شرم ندارد از خدا | |
هست حسین تشنه لب خضر کجاست در جهان | آی حیات مومنان تشنه جگر بود چرا | |
روز عزاست ای پسر سعی صفا چه میکنی | کعبه سیاه پوش شد رفت ز مروه هم صفا | |
در غم ما نمی چنین جامه چه مرد و زن درد | زن بود آنکه در برش جامه نمیشود قبا | |
دشمن آل مرتضی پرده خویش می درد | پنجه شیر حق کجا روبه حیله گر کجا | |
نیش زنند دشمنان تیغ برآر یا علی | تا همه را فرو برد تیغ تو همچو اژدها | |
شکر که در زمان ما کار یزید آخرست | مهدی آخر الزمان تیغ کشیده در غزا | |
بنده اهل بیت شد اهلی از آن همیشه است | روی نیاز بر زمین دست امید بر دعا | |
یارب اگر چه از گنه آینه تیره کرده ام | هم تو صفای سینه ده از دم شاه اولیا |