نسیم عشق وزان شد به گاهوارۀ عشق: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =نسیم عشق وزان شد به گاهوارۀ عشق | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = حضرت علی اصغر(ع) | قالب = غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۰بیت | منبع = }} '''نسیم عشق و...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع=نسیم عشق وزان شد به گاهوارۀ عشق | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = خبّاز کاشانی | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| بخشی از مجموعه اشعار = | |||
| قالب = غزل | | قالب = غزل | ||
| وزن = | | وزن = | ||
| موضوع =امام حسین(ع) | | موضوع =امام حسین(ع) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| | | سال قمری = | ||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|نسیم عشق وزان شد به گاهوارۀ عشق|رسید نوبت یاری به شیرخوارۀ عشق}} | {{ب|نسیم عشق وزان شد به گاهوارۀ عشق|رسید نوبت یاری به شیرخوارۀ عشق}} | ||
{{ب|ز شیرخواره شد، آوای عاشقانه بلند|که ای پدر نظری کن به گاهوارۀ عشق}} | {{ب|ز شیرخواره شد، آوای عاشقانه بلند|که ای پدر نظری کن به گاهوارۀ عشق}} | ||
خط ۳۰: | خط ۲۹: | ||
{{ب|به وصف غنچۀ گلزار عشق، ای خبّاز|حدیث عشق سرودم ز یک اشارۀ عشق}} | {{ب|به وصف غنچۀ گلزار عشق، ای خبّاز|حدیث عشق سرودم ز یک اشارۀ عشق}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۰
نسیم عشق وزان شد به گاهوارۀ عشق | رسید نوبت یاری به شیرخوارۀ عشق | |
ز شیرخواره شد، آوای عاشقانه بلند | که ای پدر نظری کن به گاهوارۀ عشق | |
تو گوشوارۀ عرشیّ و زیب دوش نبی | منم به رتبه عزیز تو، گوشوارۀ عشق | |
چرا مرا نبَری همرهت به قربانگاه؟ | مگر که نام من افتاده از شمارۀ عشق؟ | |
مرا ببر پی امضای حکم عزل یزید | به کاخ ظلم شکست افکنَد، عصارۀ عشق | |
بیا بیا که دلم سوخت بر غریبی تو | بهشت سینۀ من شد، پُر از شرارۀ عشق | |
بگیر بر سر دستم که تا همه بینند | ز برج خیمه عیان گشته ماهپارۀ عشق | |
بگیر بر سر دستم که تا همه دانند | به آسمان امامت، منم ستارۀ عشق | |
بگیر بر سر دستم، مقابل دشم | که تا ز ناوک پرّان کنند، چارۀ عشق | |
به وصف غنچۀ گلزار عشق، ای خبّاز | حدیث عشق سرودم ز یک اشارۀ عشق |