کیست حق را و پیمبر را ولی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←معرفی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع=کیست حق را و پیمبر را ولی | ||
| نام شعر =جان جهان | | نام شعر =جان جهان | ||
| | | شاعر =عطار نیشابوری | ||
| مصحح = | |||
| بخشی از دیوان = | |||
| بخشی از مجموعه اشعار = | |||
| قالب =مثنوی | | قالب =مثنوی | ||
| وزن = | | وزن = | ||
| موضوع =امام حسین(ع) | | موضوع =امام حسین(ع) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| | | سال قمری = | ||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|کیست حق را و [[پیمبر]] را ولی|آن حسن سیرت حسین بن علی}} | |||
{{ب|آفتاب آسمان معرفت|آن محمد صورت و [[حیدر]] صفت}} | |||
{{ب|نه فلک را تا ابد مخدوم بود|زانکه او سلطان ده [[معصوم]] بود}} | |||
{{ب|قرة‌العین [[امام مجتبی]]|شاهد [[زهرا]] شهید [[کربلا]]}} | |||
{{ب|کیست حق را و پیمبر را ولی|آن حسن سیرت حسین بن علی}} | |||
{{ب|آفتاب آسمان معرفت|آن محمد صورت و حیدر صفت}} | |||
{{ب|نه فلک را تا ابد مخدوم بود|زانکه او سلطان ده معصوم بود}} | |||
{{ب|قرة‌العین امام مجتبی|شاهد زهرا شهید کربلا}} | |||
{{ب|تشنه او را دشنه آغشته بخون|نیم کشته گشته سرگشته بخون}} | {{ب|تشنه او را دشنه آغشته بخون|نیم کشته گشته سرگشته بخون}} | ||
{{ب|آن چنان سرخود که برد بی دریغ|کافتاب از درد آن شد زیر میغ}} | {{ب|آن چنان سرخود که برد بی دریغ|کافتاب از درد آن شد زیر میغ}} | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۲: | ||
{{ب|هرکه در روئی چنین آورد تیغ|لعنتم از حق بدو آید دریغ}} | {{ب|هرکه در روئی چنین آورد تیغ|لعنتم از حق بدو آید دریغ}} | ||
{{ب|کاشکی ای من سگ هندوی او|کمترین سگ بودمی در کوی او}} | {{ب|کاشکی ای من سگ هندوی او|کمترین سگ بودمی در کوی او}} | ||
{{ب|یا درآن تشویر آبی گشتمی|در جگر او را شرابی گشتمی} | {{ب|یا درآن تشویر آبی گشتمی|در جگر او را شرابی گشتمی}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۱
| کیست حق را و پیمبر را ولی | آن حسن سیرت حسین بن علی | |
| آفتاب آسمان معرفت | آن محمد صورت و حیدر صفت | |
| نه فلک را تا ابد مخدوم بود | زانکه او سلطان ده معصوم بود | |
| قرة‌العین امام مجتبی | شاهد زهرا شهید کربلا | |
| تشنه او را دشنه آغشته بخون | نیم کشته گشته سرگشته بخون | |
| آن چنان سرخود که برد بی دریغ | کافتاب از درد آن شد زیر میغ | |
| گیسوی او تا بخون آلوده شد | خون گردون از شفق پالوده شد | |
| کی کنند این کافران با این همه | کو محمد کو علی کو فاطمه | |
| صد هزاران جان پاک انبیا | صف زده بینم بخاک کربلا | |
| در تموز کربلا تشنه جگر | سر بریدندش چه باشد زین بتر | |
| با جگر گوشهٔ پیمبر این کنند | وانگهی دعوی داد ودین کنند | |
| کفرم آید هرکه این را دین شمرد | قطع باد از بن زفانی کین شمرد | |
| هرکه در روئی چنین آورد تیغ | لعنتم از حق بدو آید دریغ | |
| کاشکی ای من سگ هندوی او | کمترین سگ بودمی در کوی او | |
| یا درآن تشویر آبی گشتمی | در جگر او را شرابی گشتمی |