نماز عشق شکسته نخوانده بودم وخواندم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =نماز عشق شکسته نخوانده بودم وخواندم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =علی انسانی | قالب = غزل | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =مرثیه | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =نماز عشق شکسته نخوانده بودم وخواندم
  | مطلع=نماز عشق شکسته نخوانده بودم وخواندم
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
| شاعر = علی انسانی
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر =علی انسانی
  | بخشی از دیوان =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | قالب = غزل
  | قالب = غزل
  | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن   
  | وزن =مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن   
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | موضوع =امام حسین(ع)
  | مناسبت =مرثیه
  | قبلی =
  | زمان سرایش =  
  | بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۱۰بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =
| یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''نماز عشق شکسته نخوانده بودم وخواندم''' مطلع شعری از[[علی انسانی]] در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب قصیده که در ده بیت با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن سروده شده است.


==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|نماز عشق شکسته نخوانده بودم وخواندم|قنوت بازوی بسته نخوانده بودم وخواندم}}
{{ب|نماز عشق شکسته نخوانده بودم وخواندم|قنوت بازوی بسته نخوانده بودم وخواندم}}
{{ب|زنی زهاشمیان تاکنون اسیر نبودست|دعا به ناقه نشسته نخوانده بودم وخواندم}}
{{ب|زنی زهاشمیان تاکنون اسیر نبودست|دعا به ناقه نشسته نخوانده بودم وخواندم}}
خط ۳۰: خط ۳۰:
{{ب|نگفته بودی وگفتی اذان زمأذنه ی نی|به نیزه گوش به قرآن نکرده بودم وکردم}}
{{ب|نگفته بودی وگفتی اذان زمأذنه ی نی|به نیزه گوش به قرآن نکرده بودم وکردم}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۳

نماز عشق شکسته نخوانده بودم وخواندم از
علی انسانی



در قالب غزل

با وزن مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

موضوع: امام حسین(ع)


نماز عشق شکسته نخوانده بودم وخواندمقنوت بازوی بسته نخوانده بودم وخواندم
زنی زهاشمیان تاکنون اسیر نبودستدعا به ناقه نشسته نخوانده بودم وخواندم
به دوش؛ جسم دودختر؛ نبرده بودم وبردمزکینه سنگ زشامی ؛ نخورده بودم وخوردم
به قتلگه به من ودخترت چه شد؛ دیدیکه زنده زنده کنارت؛نمرده بودم ومردم
به شب ؛ میان بیابان؛نرفته بودم ورفتمبه جستجوی یتیمان؛ نرفته بودم ورفتم
نخقته بودم وخفتم؛به روی خشته خرابهبه کوفه گوشه ی زندان ؛نرفته بودم ورفتم
هزاررنگ پریده ؛ ندیده بودم ودیدمشفق به ماه چکیده؛ندیده بودم ودیدم
ندیده بودم ودیدم محاسنت در خونبه داس؛ یاس بریده؛ندیده بودم ودیدم
به کوفه جای به زندان نکرده بودم وکردمبه شام؛ خانه به ویران نکرده بودم وکردم
نگفته بودی وگفتی اذان زمأذنه ی نیبه نیزه گوش به قرآن نکرده بودم وکردم