خنجر شمر به خون شه خوبان تشنه: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =خنجر شمر به خون شه خوبان تشنه | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =ناصرالدین شاه قاجار | قالب = غزل | وزن = | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات =۱۱ بیت | منبع = }} '''خنجر شم...» ایجاد کرد) |
Z.khansari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع=خنجر شمر به خون شه خوبان تشنه | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = ناصرالدین شاه قاجار | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| قالب = | |قالب = غزل | ||
| وزن = | |وزن = | ||
| موضوع = امام حسین(ع) | |موضوع = امام حسین(ع) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| | | سال قمری = | ||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|خنجر شمر به خون شه خوبان تشنه|حنجر شه بدم خنجر بُرّان تشنه}} | {{ب|خنجر شمر به خون شه خوبان تشنه|حنجر شه بدم خنجر بُرّان تشنه}} | ||
خط ۲۷: | خط ۲۴: | ||
{{ب|دیو و دَد جمله از این آب همه سیرابند|کس ندیده است لب آب، سلیمان تشنه}} | {{ب|دیو و دَد جمله از این آب همه سیرابند|کس ندیده است لب آب، سلیمان تشنه}} | ||
{{ب|گبر و ترسا و نَصارٰی همه زین آب خورند|به لب نهر، جگر گوشۀ عمران تشنه}} | {{ب|گبر و ترسا و نَصارٰی همه زین آب خورند|به لب نهر، جگر گوشۀ عمران تشنه}} | ||
{ب|اکبرم کشته شد از تیغ شما در میدان|رفت در خلد برین شاه جوانان تشنه}} | {{ب|اکبرم کشته شد از تیغ شما در میدان|رفت در خلد برین شاه جوانان تشنه}} | ||
{{ب|دستها از تن عباس فکندند به خاک|کس ندیده است که سقا سپرد جان تشنه}} | {{ب|دستها از تن عباس فکندند به خاک|کس ندیده است که سقا سپرد جان تشنه}} | ||
{{ب|ناصر ار آب خوری یاد کن از شاه شهید|زانکه شد کشته شهنشاهِ شهیدان، تشنه}} | {{ب|ناصر ار آب خوری یاد کن از شاه شهید|زانکه شد کشته شهنشاهِ شهیدان، تشنه}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۲۷
خنجر شمر به خون شه خوبان تشنه | حنجر شه بدم خنجر بُرّان تشنه | |
من چو خضرم و فُراتست اگر آب حیات | خضر کی مانده به سرچشمۀ حیوان تشنه | |
آه از آن لحظه که اصغر به سر دوش پدر | داد حنجر به دَمِ غنچهِ پیکان، تشنه | |
کودکانم که همه شهد و شکر میخوردند | حال، طوطی صفت، اندر شکرستان، تشنه | |
گفت شاه شهدا با پسر سعد لعین | آب در کوزه روا داری و مهمان تشنه؟ | |
مهر زهرا بود این آب و همه اولادش | کشته گشتند و فتادند به میدان تشنه | |
دیو و دَد جمله از این آب همه سیرابند | کس ندیده است لب آب، سلیمان تشنه | |
گبر و ترسا و نَصارٰی همه زین آب خورند | به لب نهر، جگر گوشۀ عمران تشنه | |
اکبرم کشته شد از تیغ شما در میدان | رفت در خلد برین شاه جوانان تشنه | |
دستها از تن عباس فکندند به خاک | کس ندیده است که سقا سپرد جان تشنه | |
ناصر ار آب خوری یاد کن از شاه شهید | زانکه شد کشته شهنشاهِ شهیدان، تشنه |