هوای مشهد سلطان کربلا دارم: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =هوای مشهد سلطان کربلا دارم | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = تأثیر تبریزی | قالب = غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =هلال محرم | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۸بیت | منبع = }} '''هوای مشه...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =هوای مشهد سلطان کربلا دارم
  | مطلع=هوای مشهد سلطان کربلا دارم
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = تأثیر تبریزی
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر = تأثیر تبریزی  
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل  
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =
  |قالب =غزل
  | موضوع =امام حسین(ع)
  |وزن =  
  | مناسبت =هلال محرم
  |موضوع =امام حسین(ع)
  | زمان سرایش =
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
  | بعدی =  
  | تعداد ابیات = ۸بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =   
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
{{شعر}}


'''هوای مشهد سلطان کربلا دارم''' را [[تأثیر تبریزی]] درباره امام حسین(ع) در هشت بیت سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مدح و مرثیه است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|هوای مشهد سلطان کربلا دارم|مَلَک هوس کند آن را که من، هوا دارم}}
{{ب|هوای مشهد سلطان کربلا دارم|مَلَک هوس کند آن را که من، هوا دارم}}
{{ب|سزد که شمع، چو پروانه بر سرم گردد|سرِ طوافِ شهیدانِ کربلا دارم}}
{{ب|سزد که شمع، چو پروانه بر سرم گردد|سرِ طوافِ شهیدانِ کربلا دارم}}
خط ۲۸: خط ۲۷:
{{ب|ز آه و ناله و فریاد در عزای حسین|ز من هر آن ‌چه قضا شد، سرِ ادا دارم}}
{{ب|ز آه و ناله و فریاد در عزای حسین|ز من هر آن ‌چه قضا شد، سرِ ادا دارم}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۲

هوای مشهد سلطان کربلا دارم از
تأثیر تبریزی



در قالب غزل

موضوع: امام حسین(ع)
هوای مشهد سلطان کربلا دارممَلَک هوس کند آن را که من، هوا دارم
سزد که شمع، چو پروانه بر سرم گرددسرِ طوافِ شهیدانِ کربلا دارم
به قصدِ طوفِ حریمی، دلم کند پروازکز استخوان سگش، ناز بر هما دارم
چگونه نقش مرادم، درست ننْشیند؟شکستگی، سَبَق از طرح بوریا دارم
ز جا برآید و پابوس من کند، جاویداگر سپهر بداند، سرِ کجا دارم
ز ذوق طوف شهیدان کربلا، تأثیرچه شهدهاست که در کام مدّعا دارم
مرا که خاک نجف از الست، در نظر استاگر به عرش رَوم، روی بر قفا دارم
ز آه و ناله و فریاد در عزای حسینز من هر آن ‌چه قضا شد، سرِ ادا دارم