عالم آراست چو از پرتو انوار حسین‌: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =عالم آراست چو از پرتو انوار حسین‌ | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = احمد ناظرزاده کرمانی | قالب = غزل | وزن = | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۱۸بیت | منبع = }} '''ع...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =عالم آراست چو از پرتو انوار حسین‌
  | مطلع=عالم آراست چو از پرتو انوار حسین‌
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = احمد ناظرزاده کرمانی
  | نام شعر =  
  | مصحح =  
  | نام شاعر احمد ناظرزاده کرمانی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب = غزل
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | وزن =  
  |قالب = غزل
  | موضوع = امام حسین(ع)
  |وزن =  
  | مناسبت =
  |موضوع =امام حسین(ع)
  | زمان سرایش =  
  | قبلی =
  | زبان = فارسی
| بعدی =  
  | تعداد ابیات = ۱۸بیت
  | سال خورشیدی =  
  | منبع =  
  | سال میلادی =
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''عالم آراست چو از پرتو انوار حسین‌''' از شاعر قدیمی [[احمد ناظرزاده کرمانی]] است. این شعر در قالب غزل و درباره امام حسین(ع) در هجده سروده شده است.
== متن شعر ==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|عالم آراست چو از پرتو انوار حسین‌|هرکجا بود دلی گشت هوادار حسین}}
{{ب|عالم آراست چو از پرتو انوار حسین‌|هرکجا بود دلی گشت هوادار حسین}}
خط ۳۸: خط ۳۶:
فخرم این است که بدانند که «ناظر زاده»|چاکری هست کمر بسته به دربار حسین}}
فخرم این است که بدانند که «ناظر زاده»|چاکری هست کمر بسته به دربار حسین}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
== پانویس ==
== منابع ==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]
[[رده:شعر در قالب غزل]]
[[رده:شعرهای کهن]]

نسخهٔ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۴

عالم آراست چو از پرتو انوار حسین‌ از
احمد ناظرزاده کرمانی



در قالب غزل

موضوع: امام حسین(ع)

ای خوشا سوم شعبان که در این روز عزیز|هستی آرایش نو یافت ز انوار حسین}} عقل سرگشته از آن است که چون در عالم‌رسم| شد دایره‌ی عشق ز پرگار حسین}} نور حق بود که خاموش نگردد هرگز|هست در هر دو سرا گرمی بازار حسین}} نامش آتش به دل عارف و عامی زد و باز|با خبر کس نشد از حرمت بسیار حسین}} از سر صدق قدم چون به ره دوست نهاد|محو تا حشر نخواهد شدن آثار حسین}} پرتو ذات خدا هست حسین بن علی‌|منکر حق شود آن کو کند انکار حسین}} تا نمودار شود جلوه‌ی یزدان خوشتر|اهرمن صحنه بیاراست به پیکار حسین}} او حیات ابدی داشت توان گفت آری‌|کرد با خویش ستم خصم ستمکار حسین}} فاتح هر دو سرا کشته‌ی عاشورا بود |گشت مغلوب ابد دشمن خونخوار حسین}} زنده از نهضت خونین حسین است اسلام‌|عقل و عشقند ستایشگر کردار حسین}} چشم گردون که بود خیره‌ی جانبازی‌ها|کس نبیند به وفاداری انصار حسین}} اشک مهلت ندهد تا به لب آرم سخنی‌|از جوانمردی جانسوز علمدار حسین}} ای ابا الفضل که فضل از تو فضیلت‌ها یافت‌|نخل آراسته بودی تو به گلزار حسین}} دو علی را پسر فاطمه در راه خدای‌|داد و سجّاد بشد قافله سالار حسین}} دشمن رذل، ستم هرچه فزون‌تر می‌کرد|غافل از دوست نمی‌شد دل بیدار حسین}} من که شرمنده‌ی بی‌حاصلی خویشتنم‌|کی توانم سخنی گفت سزاوار حسین}} فخرم این است که بدانند که «ناظر زاده»|چاکری هست کمر بسته به دربار حسین}}

عالم آراست چو از پرتو انوار حسین‌هرکجا بود دلی گشت هوادار حسین