عالم آراست چو از پرتو انوار حسین: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =عالم آراست چو از پرتو انوار حسین | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = احمد ناظرزاده کرمانی | قالب = غزل | وزن = | موضوع = امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۱۸بیت | منبع = }} '''ع...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع=عالم آراست چو از پرتو انوار حسین | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = احمد ناظرزاده کرمانی | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| قالب = غزل | | بخشی از مجموعه اشعار = | ||
| وزن = | |قالب = غزل | ||
| موضوع = امام حسین(ع) | |وزن = | ||
| | |موضوع =امام حسین(ع) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| سال قمری = | |||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|عالم آراست چو از پرتو انوار حسین|هرکجا بود دلی گشت هوادار حسین}} | {{ب|عالم آراست چو از پرتو انوار حسین|هرکجا بود دلی گشت هوادار حسین}} | ||
خط ۳۸: | خط ۳۶: | ||
فخرم این است که بدانند که «ناظر زاده»|چاکری هست کمر بسته به دربار حسین}} | فخرم این است که بدانند که «ناظر زاده»|چاکری هست کمر بسته به دربار حسین}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
نسخهٔ ۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۴
ای خوشا سوم شعبان که در این روز عزیز|هستی آرایش نو یافت ز انوار حسین}} عقل سرگشته از آن است که چون در عالمرسم| شد دایرهی عشق ز پرگار حسین}} نور حق بود که خاموش نگردد هرگز|هست در هر دو سرا گرمی بازار حسین}} نامش آتش به دل عارف و عامی زد و باز|با خبر کس نشد از حرمت بسیار حسین}} از سر صدق قدم چون به ره دوست نهاد|محو تا حشر نخواهد شدن آثار حسین}} پرتو ذات خدا هست حسین بن علی|منکر حق شود آن کو کند انکار حسین}} تا نمودار شود جلوهی یزدان خوشتر|اهرمن صحنه بیاراست به پیکار حسین}} او حیات ابدی داشت توان گفت آری|کرد با خویش ستم خصم ستمکار حسین}} فاتح هر دو سرا کشتهی عاشورا بود |گشت مغلوب ابد دشمن خونخوار حسین}} زنده از نهضت خونین حسین است اسلام|عقل و عشقند ستایشگر کردار حسین}} چشم گردون که بود خیرهی جانبازیها|کس نبیند به وفاداری انصار حسین}} اشک مهلت ندهد تا به لب آرم سخنی|از جوانمردی جانسوز علمدار حسین}} ای ابا الفضل که فضل از تو فضیلتها یافت|نخل آراسته بودی تو به گلزار حسین}} دو علی را پسر فاطمه در راه خدای|داد و سجّاد بشد قافله سالار حسین}} دشمن رذل، ستم هرچه فزونتر میکرد|غافل از دوست نمیشد دل بیدار حسین}} من که شرمندهی بیحاصلی خویشتنم|کی توانم سخنی گفت سزاوار حسین}} فخرم این است که بدانند که «ناظر زاده»|چاکری هست کمر بسته به دربار حسین}}
عالم آراست چو از پرتو انوار حسین | هرکجا بود دلی گشت هوادار حسین |