از بستر بیماری خود پا شدنی نیست: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۴: خط ۱۴:
  | منبع =
  | منبع =
}}
}}
 
{{در دست ساخت}}
'''از بستر بیماری خود پا شدنی نیست''' مطلع شعری توسل گونه از سروده های شاعر آیینی، [[اعظم سعادتمند]] درباره حضرت معصومه(س) است. این شعر آیینی در قالب غزل و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن در شش بیت سروده شده است.
'''از بستر بیماری خود پا شدنی نیست''' مطلع شعری توسل گونه از سروده های شاعر آیینی، [[اعظم سعادتمند]] درباره حضرت معصومه(س) است. این شعر آیینی در قالب غزل و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن در شش بیت سروده شده است.



نسخهٔ ‏۲۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۲

از بستر بیماری خود پا شدنی نیست
اطلاعات شعر
نام شاعراعظم سعادتمند
قالبغزل
وزنمفعول مفاعیل مفاعیل فعولن
موضوعحضرت معصومه(س)
زمان سرایشمعاصر
زبانفارسی
تعداد ابیات۶بیت


از بستر بیماری خود پا شدنی نیست مطلع شعری توسل گونه از سروده های شاعر آیینی، اعظم سعادتمند درباره حضرت معصومه(س) است. این شعر آیینی در قالب غزل و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن در شش بیت سروده شده است.

متن شعر

از بستر بیماری خود پا شدنی نیستبی لطف شما، شهر مداوا شدنی نیست
رفتیم به دیدار حکیمان و طبیبانگفتند که با دانش آن‌ها، شدنی نیست
این زخم که بر پیکر ما دست خودی زدآنقدر عمیق است که حاشا شدنی نیست
کُند است چنان رفتن هر ثانیه، انگارشب، این شب عقرب‌زده، فردا شدنی نیست
هرقدر که پیراهن گلدار بپوشدبی نور شما باغچه زیبا شدنی نیست
رخصت بده بانوی عزیزم بنویسمبی عطر حرم، چشم غزل وا شدنی نیست


پانویس

منابع