جلوه روی تو بود طور مناجات ما: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =جلوه روی تو بود طور مناجات ما | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر =محمدحسین غروی اصفهانی | قالب =غزل | وزن =مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت = | زمان سرایش = معاصر | زبان = فارسی | تعدا...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان =جلوه روی تو بود طور مناجات ما
  | مطلع=جلوه روی تو بود طور مناجات ما
  | تصویر =  
  | نام شعر=
  | توضیح تصویر =  
  | شاعر = محمدحسین غروی اصفهانی
  | نام شعر =
  | مصحح =  
  | نام شاعر =محمدحسین غروی اصفهانی
  | بخشی از دیوان =
  | قالب =غزل
  |قالب = غزل
  | وزن =مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن
  |وزن = مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن
  | موضوع =امام حسین(ع)
  |موضوع = امام حسین(ع)
  | مناسبت =
  | قبلی =
  | زمان سرایش = معاصر
| بعدی =  
  | زبان = فارسی
  | سال خورشیدی =  
  | تعداد ابیات =۵بیت
  | سال میلادی =
  | منبع =  
  | سال قمری =  
  | یادداشت =
}}
}}
'''جلوه روی تو بود طور مناجات ما''' را شاعر آیینی[محمدحسین غروی اصفهانی]] درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در پنج بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل و در وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن می‌باشد.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|جلوه روی تو بود طور مناجات ما|کعبه کوی تو بود قبله حاجات ما}}
{{ب|جلوه روی تو بود طور مناجات ما|کعبه کوی تو بود قبله حاجات ما}}
خط ۲۹: خط ۲۶:
{{ب|بی تو نشاید که ما بار به منزل بریم|یا که به سختی مگر بار غم دل بریم}}
{{ب|بی تو نشاید که ما بار به منزل بریم|یا که به سختی مگر بار غم دل بریم}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۳۱

جلوه روی تو بود طور مناجات ما از
محمدحسین غروی اصفهانی



در قالب غزل

با وزن مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن

موضوع: امام حسین(ع)
جلوه روی تو بود طور مناجات ماکعبه کوی تو بود قبله حاجات ما
بی تو اگر میروم چاره ندارم ولیاین همه دوری نبود شرط مکافات ما
وعده ما و تو در بزم یزید پلیدتا کنی از طشت زر جلوه به میقات ما
شربت دیدار تو آب حیات همهصحبت این ناکسان مرگ مفاجات ما
خرمن عمر عزیز رفت به باد ستیزز آتش بیداد سوخت حاصل اوقات ما
از تو نگشتیم جدا در همه جا وز قضاتا به قیامت فتاد دید و ملاقات ما
راه درازی به پیش همسفران کینه کشهمتی از پیش بیش بهر مهمات ما
شمع صفت میروم سوخته و اشک ریزای سر نورانی ات شاهد حالات ما
بی تو نشاید که ما بار به منزل بریمیا که به سختی مگر بار غم دل بریم