محمد جیحون یزدی از شعرای آیینی ایران و تخلص شعری او جیحون است. مجموعه منتشر شده از او مثل کتاب پریشان قاآنی در سبک گلستان سعدی است.

محمد جیحون یزدی
جیحون.jpg
اطلاعات شاعر
سرشناسیشاعر
نام شاعرمحمد جیحون یزدی
مشهورجیحون یزدی
تخلصجیحون
محل تولدکرمان
تاریخ تولد۱۲۵۰ق
محل زندگییزد
مرگکرمان
سبک شعریخراسانی و عراقی
نام دیواننمکدان

معرفی

میرزا محمد جیحون یزدی (۱۲۵۰-۱۳۰۱ ق) متولد کرمان است. جیحون یزدی ملقب به «نواب»، معروف «تاج‌الشعرا» و متخلص به «جیحون» هم عصر دوره قاجار است. او در یزد زندگی می کرده است. او به زبان عربی تسلط و آشنا به علوم صرف و نحو و عروض و بدیع و لغت بوده است. برادر دیگر او سیحون شاعر است. وی سرانجام در کرمان اقامت گزید و درگذشت. قالب شعرى او سبک خراسانى و در غزل از سبک عراقى پیروى مى‌کرده است. غالب اشعار او در قالب قصیده و مسمط است. جیجون یزدی مجموعه‌ای به نظم و نثر با نام «نمکدان» دارد که همانند پریشان قاآنی به سبک گلستان سعدی نگاشته است.

مخمّس معروف او، که با مدح امیرالمومنین(ع) شروع و در پایان اشاره به شهادت فرزند شیرخوار امام حسین(ع) دارد، بیت اول و آخر آن است:

ای که فرو رفته ای به بحر تمنّیگاه به صورت چَمی و گاه به معنی

بیت آخر آن:

خاصه در آندم که اهل بیت ،خروشاننزدش با اصغر آمدند معجّل

شعر معروف «مسدّس ترکیب» او درباره شهادتحضرت عباس(ع)، بیت اول آن:

در دهر دلا تا کی، گه هالک و گه ناجی؟از صولت آن مأیوس، بر دولت این راجی

پانویس

منابع