شاعر آیینی:جیحون یزدی

محمد جیحون یزدی

اطلاعات شاعر
سرشناسی	شاعر
نام شاعر	محمد جیحون یزدی
مشهور	جیحون یزدی
تخلص	جیحون
محل تولد	کرمان
تاریخ تولد	۱۲۵۰ق
محل زندگی	یزد
مرگ	کرمان
سبک شعری	خراسانی و عراقی
نام دیوان	نمکدان

محمد جیحون یزدی از شعرای آیینی ایران و تخلص شعری او جیحون است. مجموعه منتشر شده از او مثل کتاب پریشان قاآنی در سبک گلستان سعدی است.

معرفی

میرزا محمد جیحون یزدی (۱۲۵۰-۱۳۰۱ ق) متولد کرمان است. جیحون یزدی ملقب به «نواب»، معروف «تاج‌الشعرا» و متخلص به «جیحون» هم عصر دوره قاجار است. او در یزد زندگی می کرده است. او به زبان عربی تسلط و آشنا به علوم صرف و نحو و عروض و بدیع و لغت بوده است. برادر دیگر او سیحون شاعر است. وی سرانجام در کرمان اقامت گزید و درگذشت. قالب شعرى او سبک خراسانى و در غزل از سبک عراقى پیروى مى‌کرده است. غالب اشعار او در قالب قصیده و مسمط است. جیجون یزدی مجموعه‌ای به نظم و نثر با نام «نمکدان» دارد که همانند پریشان قاآنی به سبک گلستان سعدی نگاشته است.

مخمّس معروف او، که با مدح امیرالمومنین(ع) شروع و در پایان اشاره به شهادت فرزند شیرخوار امام حسین(ع) بیت اول آن است:

ای که فرو رفته ای به بحر تمنّی

گاه به صورت چَمی و گاه به معنی

بیت آخر آن:

خاصه در آندم که اهل بیت ،خروشان

نزدش با اصغر آمدند معجّل

شعر معروف «مسدّس ترکیب» او درباره شهادت حضرت عباس(ع)، بیت اول آن:

در دهر دلا تا کی، گه هالک و گه ناجی؟

از صولت آن مأیوس، بر دولت این راجی