| شده‌ست آینۀ حیّ لایموت صفاتش | کسی که خورده لب خضر هم به آب حیاتش | |
| به غیر او که جمالش إذا تَنَفّسِ صبح است | کدام نور به خورشید می‌رسد برکاتش؟ | |
| می‌آید او که جهان روزۀ سکوت بگیرد | به زیر سایۀ نهج‌البلاغۀ کلماتش | |
| ربیع‌الاول و آخر تمام سال بهار است | اگر که ریشه دواند به فصل‌ها نفحاتش | |
| کسی که گفت امام ششم به او «لَخَدِمتُه» | به راستی که محال است وصف کردن ذاتش | |
| در الغدیر شریک است طبق قولِ امینی | کسی که بوی «وَ عَجّل» می‌آید از صلواتش |
