| در این هوای بهاری شدم دوباره هوایی | بهار می‌رسد اما بهار من تو کجایی | |
| چه برکتی، چه نویدی؟ چه سبزه‌ای و چه عیدی؟ | به سال نو چه امیدی؟ اگر دوباره نیایی | |
| مقلّبانه به قلبم، هوای تازه بنوشان | محوّلانه به حالم اشاره کن به دعایی | |
| مقدر است به فالم مدبّرانه بتابی | خوش است لیل و نهارم اگر نظر بنمایی | |
| اگر قرار چنین شد، تو را بهار نبیند | چنین نکو ز چه رویی؟ چنین خجسته چرایی؟ | |
| اگر چه حُسن‌فروشان به جلوه آمده باشند | تو آبروی جهانی، تو روی ماه خدایی | |
| به سوی چشمۀ عشقت، اگر که تشنه بیاییم | قسم که حضرت باران! همین بهار می‌آیی | |
| خودت مگر که به زهرا، توسلی کنی امشب | نمی‌رسد گل نرگس! دعای ما که به جایی |