| قبول دارم در کربلا صواب نکردم | ملامتم نکن! آغوش را جواب نکردم | |
| همه توان خودش را گذاشت حرمله اما | خدا گواه به سمت علی شتاب نکردم | |
| به زهر، کام مرا تلخ کرد حرمله اما | هوای بوسه بر آن شیشۀ گلاب نکردم | |
| هزار بار مرا سمت مشک آب فرستاد | ولی به حضرت عباس فکر آب نکردم | |
| دو راه داشتم: اصغر - حسین... ساده بگویم | که چشم بستم و از این دو انتخاب نکردم | |
| به تیره بختی من تیر نیست در همه عالم | که هیچ کار برای دل رباب نکردم |
