ورد زبان من که برادر برادر است از
صدرالممالک اردبیلی



در قالب غزل

موضوع: امام حسین(ع)
ورد زبان من که برادر برادر استصد بار اگر اعاده کنم نا‌مکرّر است
آن جسم توست یا که بلای مجسّم است؟وین جان من وَ یا غم و درد مصوّر است؟
یا آن که باز، ظلم ببینند در جهاندر این دو پرده آمده، زهرا و حیدر است؟
جسم تو بر زمین و سرت بر سر سناندیگر ز من مپرس، مرا خاک بر سر است
در نیزه این سر تو بُوَد یا که در فلکیک نی بلند گشته و خورشید انور است؟
وجه‌ اللَّه است، روی تو؛ هر سو که رو نَهممحراب طاعت است و مرا در برابر است
از شش جهت ملائکه، این قبله‌ی مرااحرام بسته، جمله به الله اکبر است
یا نور نخل طور از این نیزه، طالع استگوش مخالفان ز اَنَا الله او، کر است
آسوده خواهری که به هنگام مردنشبیند که از برادر خود، سایه بر سر است
بی‌چاره خواهری است که چون تو برادریبیند به چشم خویش که در زیر خنجر است
من می‌روم به شام و تو ماندی به کربلادیگر وصال‌وعده‌ی ما، روز محشر است
دشمن امان نمی‌دهدم در وداع توچشمم به سوی قاسم و عبّاس و اکبر است