۲٬۷۸۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «==متن شعر== {{شعر}} {{ب|چه کربلا ست که آدم به هوش می آید|هنوز ناله زینب به گوش می آید}} {{ب|چه کربلاست کز آن بوی سیب می آید|صدای ناله ی مردی غریب می آید}} {{ب|چه کربلاست کز او بوی مشک می آید|هنوز ناله زلب های خشک می آید}} {{ب|چه کربلاست که بوی گلاب می آید|صدای...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''چه کربلا ست که آدم به هوش می آید'''را شاعر معاصر ایرانی [[علی انسانی]] درباره مصیبت های کربلا سروده است. این شعر در قالب قصیده در پانزده بیت سروده است. | |||
==متن شعر== | ==متن شعر== | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
| خط ۱۷: | خط ۲۲: | ||
{{ب|چه کربلاست که چون نام کربلا ببرند|فلک به ناله ملک در خروش می آید}} | {{ب|چه کربلاست که چون نام کربلا ببرند|فلک به ناله ملک در خروش می آید}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
==پانویس== | |||
==منابع== | |||
[[رده:شعر با موضوع امام حسین(ع)]] | |||