چه کربلا ست که آدم به هوش می آید | | هنوز ناله زینب به گوش می آید |
چه کربلاست کز آن بوی سیب می آید | | صدای ناله ی مردی غریب می آید |
چه کربلاست کز او بوی مشک می آید | | هنوز ناله زلب های خشک می آید |
چه کربلاست که بوی گلاب می آید | | صدای گریه طفل رباب می آید |
چه کربلاست که بوی عبیر می آید | | صدای کودک نا خورده شیر می آید |
چه کربلاست که بانگ صفیر می آید | | هنوز ناله طفل صغیر می آید |
چه کربلاست از آن ناله ی رباب آید | | صدای ناله لالایی علی بخواب آید |
جواب طفلک ششماه داده شد باتیر | | عد و به تیر جفا داده بود اورا شیر |
چرا نگفته کسی آب مهر مادر اوست | | برای چیست که عطشان علی اصغر اوست |
چه کربلاست که سقای آن شده بیدست | | عدو زکینه سرش با عمود کین بشکست |
چه کربلاست که آبش به قیمت جان است | | به گوش جان همه جا ناله های طفلان است |
مگر به کرببلا آب قیمت جان است | | چرا نگفته کسی این حسین مهمان است |
چرا به تشنه لبان هیچ کس جواب نداد | | به کام تشنه شان یک دو جرعه آب نداد |
چه کربلاست علی اکبر اربا اربا شد | | شهید کینه به پیش دو چشم بابا شد |
چه کربلاست که چون نام کربلا ببرند | | فلک به ناله ملک در خروش می آید |