چون راهشان به مقتل شاه ز‌من فتاد

چون راهشان به مقتل شاه ز‌من فتاد		گردون ز بانگ نوحه، توانش ز تن فتاد
مرغان بال‌بسته‌ی صیّاد‌ دیده را		نظّاره بر صنوبر و سرو و سمن فتاد
هرجا ز نغمه، بلبل دستان‌سرا خموش		هرجا ز نطق، طوطی شکّرشکن فتاد
کلثوم بر جراحت عبّاس، موفشان		یا در یمن، گذار غزال ختن فتاد؟
با آه و ناله، عترت آل رسول را		بر گِرد کشتگان ستم، انجمن فتاد
ز‌آن انجمن، چو مونس یعقوب اهل‌بیت		چشمش به چشم یوسف گل‌پیرهن فتاد
آهی ز دل کشید، جگرسوز کآتشی		بر خرمن سکون زمین و زمن فتاد
کای آسمان هنوز ز اطلس، قبا؟ مگر		آگه نه‌ای که کشته‌ی من، بی‌کفن فتاد؟