| گفتیم وقت شادی و وقت عزا حسین | تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین | |
| در وقت مرگ، چهرۀ ما دیدنی‌تر است | از اشک‌هایِ شوق ملاقات با حسین | |
| هنگام غسل دادن ما، روضه‌خوان بگو: | عالم فدای بی‌کفن کربلا حسین | |
| وقتی به سمت قبر سرازیر می‌شویم | مشکل‌گشای ماست در آن تنگنا حسین | |
| با گریه بر غریبی او خاکمان کنید | بر ریگ‌های داغ، تنش شد رها حسین | |
| نوکر به اسم و رسم خودش بی‌علاقه است | بر سنگ قبر ما بنویسید: «یا حسین» | |
| در گیر و دار محشر و هول و هراس آن | فریاد استغاثۀ ما یک‌صدا: حسین |
