به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | فاضل نظری |
| قالب | غزل |
| وزن | مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن |
| موضوع | امیرالمومنین(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است غزل شعری از فاضل نظری درباره امیرالمومنین(ع) است.
معرفی
«به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است» اثر شعری از فاضل نظری است. این شعر در قالب غزل و در گونه منقبت با وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن است. این شعر در هشت بیت درباره امیرالمومنین علی(ع) سروده شده است.
متن شعر
{ب|به «سلطان جهان»، «شاه عرب» گفتند و عیبی نیست|به هرتقدیر دست لفظ، از توصیف کوتاه است}}
| به تعداد نفوس خلق اگر سوی خدا راه است | همان‌قدر انتخاب راه دشوار است و دلخواه است | |
| قلندرها و درویشان و حق‌گویان و عیّاران | من از راهی خبر دارم که ذکرش قل‌هوالله است | |
| ندارم آرزویی جز مقام عشق ورزیدن | که از دل آخرین حبّی که بیرون می‌شود، جاه است | |
| سکوتی سایه افکنده‌ست همچون ابر بر صحرا | شب آرام است و نخلستان پر از تنهایی ماه است | |
| کسی با چاه راز رنج خود را باز می‌گوید | چه تسبیحی‌ست این آه است، این آه است، این آه است | |
| نمی‌خوانم خدایش گرچه از اوصاف او پیداست | که هم بر عیب ستّار است، هم بر غیب آگاه است | |
| به سویش بس‌که مردم چون گدا دست طلب دارند | جوانمردان بسیاری گمان دارند او شاه است |