روزی چنان به یاد زمین و زمان نداشت
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | سروش اصفهانی |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
روزی چنان به یاد زمین و زمان نداشت را شاعر آیینی سروش اصفهانی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه در هشت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل می‌باشد.
متن شعر
| روزی چنان به یاد زمین و زمان نداشت | جوری ستاره کرد که خود در گمان نداشت | |
| دانی دراز بود چرا روز قتل شاه؟ | زیرا که قوّت حرکت، آسمان نداشت | |
| گشتند یاوران، همه مقتول و یاوری | کش آورد سمند و بگیرد عنان نداشت | |
| فریاد از آن زمان! که گرفتند گِرد وی | راه برون شتافتن از آن میان نداشت | |
| جسمش هزار پاره و بر جسم خویشتن | دل‌سوز جز جراحت تیر و سنان نداشت | |
| افتاد بر زمین و ز بس زخم بر تنش | چندان که بر زمین بنشیند، توان نداشت | |
| می‌رفت خون ز حلقش و با حق جز این سخن | کز جُرم شیعیان بگذر، بر زبان نداشت | |
| گفتم که از جسارت قاتل کنم حدیث | لیکن سروش ناطقه، یارای آن نداشت |