به زیر سمّ ستوران چو گشت نرم تنش
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | بنايی یزدی |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۸بیت |
به زیر سمّ ستوران چو گشت نرم تنش را شاعر آیینی بنايی یزدی درباره امام حسین(ع) سروده است. این شعر آیینی در گونه مرثیه و در هشت بیت سروده شده است. قالب این شعر غزل می‌باشد.
متن شعر
| به زیر سمّ ستوران چو گشت نرم تنش | به جا نماند تنی بهر جامه یا کفنش | |
| گرفت پیرهن کهنه و به تن پوشید | که آفتاب نتابد به نازنین بدنش | |
| چه کرده بود حسین علی به دشمن دون | که بُرد از تن مجروح، کهنه پیرهنش | |
| فلک ز آتش کین، سوخت بوستان رسول | ز باد فتنه، خزان کرد صد گل از چمنش | |
| ز تیر و نیزه و خنجر ز چوب و سنگ جفا | کفن نموده، شگفتا به جسم ممتحنش | |
| سرش به نیزه، عیالش اسیر کوفه و شام | هزار پاره تن و روی خاک شد وطنش | |
| به طشت زر، بنهادند پیش روی یزید | سری که آیۀ قرآن برون شد از دهنش | |
| به تیغ، دست سلیمان برید، بهر نگین | بنایی از چه فلک داد، دست اهرمنش |