گل بر من و جوانى من گریه مى‌کند
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | سیدمحمد رستگار |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
| موضوع | حضرت زهرا(س) |
| مناسبت | فاطمیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۹بیت |
گل بر من و جوانى من گریه مى‌کند مطلع شعری از سیدمحمد رستگار در گونه مصیبت درباره حضرت زهرا(س) است. این شعر در قالب غزل در نه بیت با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن سروده شده است.
متن شعر
| گل بر من و جوانى من گریه مى‌کند | بلبل به هم‌زبانى من گریه مى‌کند | |
| من پیر در بهار جوانی شدم که چرخ | بر پیری و جوانی من گریه می‌کند | |
| از هر نفس که می‌کشم آید شمیم مرگ | گویی به زندگانی من گریه می‌کند | |
| گر مرگ، روزی آید و مهمان من شود | مهمان به میزبانی من گریه می‌کند | |
| پژمرده چون گلم که به هر گوشه بلبلی | بر روی ارغوانی من گریه می‌کند | |
| نخل مدینه شاهد مظلومی من است | بر قامت کمانی من گریه می‌کند | |
| من آشکار گریه نکردم ولی علی | بر گریۀ نهانى من گریه مى‌کند | |
| از درد شانه، شانه نشد موى دخترم | او هم به ناتوانى من گریه مى‌کند | |
| دیگر حسین را نتوانم به بر گرفت | این گل به باغبانى من گریه مى‌کند |