ای باخبر ز درد و غم بی‌شمار من
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | عسیدرضا مؤید |
| قالب | غزل |
| وزن | مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن |
| موضوع | حضرت زهرا(س) |
| مناسبت | فاطمیه |
| زمان سرایش | معاصر |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۷بیت |
ای باخبر ز درد و غم بی‌شمار من مطلع شعری از سیدرضا مؤید در گونه مصیبت درباره حضرت زهرا(س) است. این شعر در قالب غزل در هفت بیت با وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن سروده شده است.
متن شعر
| ای باخبر ز درد و غم بی‌شمار من | برخیز و باش، فاطمه جان، غمگسار من | |
| رفتی ز دیدۀ من و، از دل نمی‌روی | حس می‌کنم همیشه تویی در کنار من | |
| شیرینی حیات من، ای بَضعَةُ الرّسول | تلخ‌ست با غمت همه لیل و نهار من | |
| خیری پس از تو نیست در این زندگیّ و، من | گریَم از این‌که طول کشد روزگار من | |
| مردم ز گریه، غصّۀ خود حل کنند، لیک | افتد ز گریه، غصّۀ دیگر به کار من | |
| خواهم ز کودکان تو پنهان گریستن | اما غمت ربوده ز کف اختیار من | |
| این روزها ز خانه کم آیم برون، مگر | کمتر به قتلگاه تو افتد گذار من |