پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۲۹ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها)
در دل شب خبر از عالم جانم کردند
اطلاعات شعر
نام شاعرفیض کاشانی
قالبغزل
وزنفاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن
موضوععرفانی
زبانفارسی
تعداد ابیات۸بیت


پرتوی از مهر رویت در جهان انداختی از اشعار توحیدی مناجاتی شاعر قدیمی فیض کاشانی است. این شعر در قالب غزل و در وزن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن و فضای شعری عرفانی، معنوی در هشت سروده شده است.

متن شعر

پرتوی از مهر رویت در جهان انداختیآتشی در خرمن شوریدگان انداختی
در دلم جا کردی و کردی مرا از من تهیتا مرا از هستی خود در گمان انداختی
شعلۀ حسن تو دوش افروخت دل‌ها را چون شمعاین چه آتش بود کِامشب در جهان انداختی
در کنارم بودی و می‌سوخت جانم در میانآتش سوزان نهان چون در میان انداختی
دیده از خواب عدم نگشوده، گردیدند مستچون ندای «کُن» به گوش انس و جان انداختی
سوی «أو أدنی» روان گشتند مشتاقان وصلتا خطاب «إرجعی» در ملک جان انداختی
هر کسی پشت و پناه عالمی شد تا ز لطفسایۀ خود بر سر این بی‌کسان انداختی
شد کنار هم‌دمان دریای خون از اشک «فیض»قصۀ پرغصه‌اش تا در میان انداختی

پانویس

منابع