ای دل فکار باش که ایّام ماتم است

از ویکی تراث
نسخهٔ تاریخ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۰ توسط Eskandari (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شعر | عنوان =ای دل فکار باش که ایّام ماتم است | تصویر = | توضیح تصویر = | نام شعر = | نام شاعر = تأثیر تبریزی | قالب = غزل | وزن = | موضوع =امام حسین(ع) | مناسبت =هلال محرم | زمان سرایش = | زبان = فارسی | تعداد ابیات = ۱۳بیت | منبع = }} '''ای...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
ای دل فکار باش که ایّام ماتم است
اطلاعات شعر
نام شاعرتأثیر تبریزی
قالبغزل
موضوعامام حسین(ع)
مناسبتهلال محرم
زبانفارسی
تعداد ابیات۱۳بیت


ای دل فکار باش که ایّام ماتم است را تأثیر تبریزی درباره امام حسین(ع) در سیزده بیت سروده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه که مناسب هلال محرم است.

متن شعر

ای دل فکار باش که ایّام ماتم استای جان سیاه ‌پوش که ماه محرّم است
ای دیده! خون ببار دمادم که اهل دیدانند آن دمی که غنیمت، همین دم است
زهری ز نو بریخت به کام جهانیانجام هلاهلی که هلال محرّم است
باز این عزای کیست که دوران ز سر گرفت؟عالم چو موی ماتمیان، تار و درهم است
دوری ز غم رسید که لبریز شد ز خونگر کاسۀ گدایی، اگر ساغر جم است
این حشرِ درد و داغ که هر سال نو شودگر بیش خوانمش ز قیامت، همان کم است
رنگی ز گریه، دست مصیبت به آب ریختکز غم، جهان چو آینه یک چشم پُر نم است
بر آب داد،‌ شهرت توفان نوح راطغیان این سرشک که در چشم عالم است
اشکی کز این غم است به چشم جهانیاندر چشم لاله و گل این باغ، شبنم است
کم نیست بهر اهل ستم، روز رستخیزاین چوب انتقام که از گریه در نم است
در چرخ هم ز شعلۀ این درد سوزناکخورشید، آتش دل عیسیّ مریم است
آن داغ تازه گشت که هر داغ‌دیده رادرد و غمی که هست، در این داغ، مدغم است
تاریک شد به دیده چو شب، روز مردمانگویا غروب نیّر مولای اعظم است

پانویس

منابع