میزان حسن و عشق چو با هم قرین فتاد
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | وفایی شوشتری |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۱۲ بیت |
میزان حُسن و عشق چو با هم قرین فتاد مطلع شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع وفایی شوشتری شاعر ایرانی است. این شعر در دوازده بیت در قالب غزل در گونه مرثیه سروده شده است.
متن شعر
| میزان حُسن و عشق چو با هم قرین فتاد | سهم بلای او به امام مبین فتاد | |
| عشقش عنان کشید ز یثرب به کربلا | کوشید تا که کار به «عین الیقین» فتاد | |
| در دشت عشق تاخت سمند آن قَدَر که کار | از عشق در گذشت و به عشق‌‌آفرین فتاد | |
| از تاب تشنه‌کامی اطفال شد چنان | کز تاب، پیچ و تاب به «حبل المتین» فتاد | |
| او را چو سنگ کین ز جفا بر جبین زدند | از بهر شکر، سجده‌‌کنان بر زمین فتاد | |
| ساکن شد آسمان و زمین گشت بی‌سکون | از زین چو بر زمین، شه دنیا و دین فتاد | |
| در خاک و خون ز سوز جراحات و نوک تیر | گه جانب یسار و گهی بر یمین فتاد | |
| از کینه گشت، سر به سر نیزه‌اش بلند | عریان به خاکش، آن بدن نازنین فتاد | |
| خاتم برفت از کفَش آن‌سان که جبرئیل | بر زد فغان ز دست سلیمان، نگین فتاد | |
| دردا که خصم در حرمش بر زد آتشی | کز وی شرار بر فلک هفتمین فتاد | |
| غلمان و حور سر‌به‌سر، آسیمه‌سر شدند | چون بانگ این خبر به بهشت برین فتاد | |
| زین العباد نیز کز او مانْد یادگار | بر گردنش ز کینه، غل آهنین فتاد |