چون پشت او ز پشتۀ زین بر زمین رسید
| اطلاعات شعر | |
|---|---|
| نام شاعر | وقار شیرازی |
| قالب | غزل |
| موضوع | امام حسین(ع) |
| زبان | فارسی |
| تعداد ابیات | ۹ بیت |
چون پشت او ز پشتۀ زین بر زمین رسید مطلع شعری درباره امام حسین(ع) اثر طبع وقار شیرازی شاعر ایرانی است. این شعر در نه بیت در قالب غزل در گونه مرثیه سروده شده است.
متن شعر
| چون پشت او ز پشتۀ زین بر زمین رسید | از مرتبت زمین، به سپهر برین رسید | |
| آه و فغان خلق زمین، ز آسمان گذشت | تا پشت آسمان شرف، بر زمین رسید | |
| چون هیچ کس نداشت به بالین او، حضور | از بارگاه قدس، رسول امین رسید | |
| روز جهان سیاه شد آن دم که بر سرش | آمد سنان به طعنه و شمر لعین رسید | |
| تیرش به دل‌نوازی و تیغش به سرکشی | آن از یسار آمد و این از یمین رسید | |
| هم دین تباه گشت و هم اسلام بی‌پناه | زآن ضربتی که بر گلوی شاه دین رسید | |
| مهر و مه و زمین و زمان گشت، خون‌فشان | آن دم که خون ناحق او بر زمین رسید | |
| کرّوبیان تمام فتادند در گمان | کآثار حشر و واقعۀ واپسین رسید | |
| اَجرام مُنکسف شد و اَجسام مُضطرب | بر حجّت خدایْ چو ظلمی چنین رسید |