چون پشت او ز پشتۀ زین بر زمین رسید

از ویکی تراث

چون پشت او ز پشتۀ زین بر زمین رسید از
وقار شیرازی



در قالب غزل

موضوع: امام حسین(ع)
چون پشت او ز پشتۀ زین بر زمین رسیداز مرتبت زمین، به سپهر برین رسید
آه و فغان خلق زمین، ز آسمان گذشتتا پشت آسمان شرف، بر زمین رسید
چون هیچ‌ کس نداشت به بالین او، حضوراز بارگاه قدس، رسول امین رسید
روز جهان سیاه شد آن دم که بر سرشآمد سنان به‌ طعنه و شمر لعین رسید
تیرش به دل‌نوازی و تیغش به سرکشیآن از یسار آمد و این از یمین رسید
هم دین تباه گشت و هم اسلام بی‌پناهزآن ضربتی که بر گلوی شاه دین رسید
مهر و مه و زمین و زمان گشت، خون‌فشانآن ‌دم که خون ناحق او بر زمین رسید
کرّوبیان تمام فتادند در گمانکآثار حشر و واقعۀ واپسین رسید
اَجرام مُنکسف شد و اَجسام مُضطرببر حجّت خدایْ چو ظلمی چنین رسید