زینب آمد شام را یکباره ویران کرد و رفت

زینب آمد شام را یکباره ویران کرد و رفت		اهل عالم را ز کار خویش حیران کرد و رفت
از زمین کربلا تا کوفه و شام خراب		هر کجا بنهاد پا فتحی نمایان کرد و رفت
با لسان مرتضی از ماجرای نینوا		خطبه ی جانسوز اندر کوفه عنوان کرد و رفت
با کلام جان فزا اثبات دین حق نمود		عالمی را دوستدار اهل ایمان کرد و رفت
بر فراز نی چو آن قرآن ناطق را بدید		با عمل آن بی قرین، تفسیر قرآن کرد و رفت
در دیار شام بر پا کرد از نو انقلاب		سنگر اهل ستم را سست بنیان کرد و رفت
خطبه ی قرّا، بیان فرمود در کاخ یزید		کاخ استبداد را از ریشه ویران کرد و رفت
شام، غرق عیش و عشرت بود در وقت ورود		وقت رفتن شام را شام غربان کرد و رفت
زین خطب اتمام حجت کرد بر کافر دلان		کافران را مستحقّ نار و نیران کرد و رفت
از کلام حق پسندش شد حقیقت آشکار		اهل حق را شامل الطاف یزدان کرد و رفت
شام غرق عیش و عشرت بود در وقت ورود		وقت رفتن شام را شام غریبان کرد و رفت
دخت شه را بعد مردن در خرابه جاى داد		گنج را در گوشه ویرانه پنهان کرد و رفت
ز آتش دل بر مزار دختر سلطان دین		در وداع آخرین شمعى فروزان کرد و رفت
با غم دل چون که مى شد وارد بیت الحزن		«سروىِ» دل خسته را محزون و نالان کرد و رفت