ای دوست پير ميكده از راه میرسد | | با يك گل شكفته به همراه میرسد |
گل نيست بلكه غنچه ی باغ سعادت است | | كز جان دوست بر دل آگاه میرسد |
آن روی با طراوت و آن موی عطرگين | | از خيمه گه گذشته به خرگاه میرسد |
از خطّه ی حقيقت و از خيم مجاز | | برخاسته به خلوت دلخواه میرسد |
آن نغمه ی فرشته ی فردوس جاودان | | بر گوش جان میزده گهگاه میرسد |
دود درون عاشق سرمست از شراب | | بر قلب پير ميكده با آه میرسد |
درد دل فقير ز ماهی به ماه رفت | | درويش ناله اش به دل ماه میرسد |
زير كمان ابروی دلدار جادويی است | | كاسرار آن به قلب كمينگاه میرسد |