| اگرچه زود می‌آید اگرچه دیر می‌آید | | سوار سبزپوش ما به هر تقدیر می‌آید |
| همان خورشید موعودی که در روز طلوع او | | حدیث صبح صادق می‌شود تفسیر، می‌آید |
| زمین آبی‌تر از این آسمان‌ها می‌شود وقتی | | که آن آیینۀ سبز «خدا - تصویر» می‌آید |
| شکوه مهربانی که نگاه نافذش حتی | | به روی سنگ‌ها هم می‌کند تأثیر، می‌آید |
| در اعماق نگاهش می‌توان خشمی مقدس دید | | دلش لبریز از مهر است و با شمشیر می‌آید |
| چنان با ضربه‌های حیدری اعجاز خواهد کرد | | که از دیوار هم گل‌نغمۀ تکبیر می‌آید |
| دقیقاً رأس آن ساعت که در نزد خدا ثبت است | | نه قدری زودتر از آن نه با تأخیر می‌آید |
