ای که از سوز تو پیداست تمنای حسین

از ویکی تراث
ای که از سوز تو پیداست تمنای حسیناز محمدجواد غفورزادهدر قالب غزلبا وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلنموضوع: ماه رمضان
ای که از سوز تو پیداست تمنای حسین«روزه یعنی عطش و روضۀ لب‌های حسین»
روزه یعنی که به تکبیرة الاحرام سحرقصد قربت کنی از مسجد الاقصای حسین
روزه چون «حر» به کنار آمدن از راه خطاستچشم پوشیدنِ از غیر و تماشای حسین
این «حبیب» است که یک روزه به دست آورده‌ستسندِ دیدن محبوب به امضای حسین
روزه یعنی که بخواهی به دعای شب قدرشوق پیوستنِ یک قطره به دریای حسین
روزه یعنی که به صحرای بلا، جام به دستآب بردن به سوی خیمۀ گل‌های حسین
روزه یعنی که توقف به لب شط فراتاقتدا کردنِ سی روز به سقای حسین
وقت افطار شد ای سوخته در آتش دل«روزه یعنی عطش و روضۀ لب‌های حسین»