سلامِ ایزد منان، سلامِ جبرائیل | | سلامِ شاه شهیدان به مسلم بن عقیل |
به آن نیابت عظمای سیدالشهدا | | به آن جلال خدایی، به آن جمال جمیل |
شهید عشق که سر در منای دوست نهاد | | به پیش پای خلیل خدا، چو اسماعیل |
سلام بر تو که دارد زیارت حرمت | | ثواب گفتن تسبیح و خواندن تهلیل |
هوای گلشن مهرت، نسیم پاک بهشت | | شرار آتش قهرت، حجارهٔ سجیل |
تو بر حقی و مرام تو حق، امام تو حق | | به آیه آیهٔ قرآن، به مصحف و انجیل |
ببین دنائت دنیا که از تو بیعت خواست | | کسی که پیش جلال تو، بندهایست ذلیل |
محیط کوفه تو را کوچک است و روح بزرگ | | از آن به بام شدی کشته، ای سلیل خلیل |
فراز بام سلام امام دادی و داد | | میان لجهای از خون جواب، شاه قتیل |
به پای دوست فکندی سر از بلندی بام | | که نقدِ جان، برِ جانان بوَد متاع قلیل |
شروع نهضت خونین کربلا ز تو شد | | به نطق زینب کبری، به شام شد تکمیل |