در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

'''در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد''' مصراع اول از بیت هفتم بند چهارم از ترکیب بند شعری از [[میرزا محمدشفیع شیرازی]] متخلص به وصال از شاعران سده سیزدهم شمسی است. این شعر مرثیه در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن در قالب [[ترکیب بند]] با موضوع [[شهادت امام حسن(ع)]] سروده شده است.