پرش به محتوا

خدا در شور بزمش از عسل پر کرد جامت را: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:




'''خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را''' از سروده های '''[[شاعر آیینی]]''' معاصر '''[[میثم داوودی]]''' است.
'''خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را''' از سروده های شاعر آیینی معاصر '''[[میثم داوودی]]''' است. موضوع شعر حضرت قاسم(ع) و در هفت بیت سروده شده است. این شعر در قالب غزل و در گونه مرثیه با وزن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن است.
 
==معرفی==
{{همچنین ببینید|میثم داوودی}}
«خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را» را میثم داوودی با موضوع '''[[حضرت قاسم (ع)]]''' در '''هفت [[بیت]]''' سروده است. این شعر در قالب '''[[غزل]]''' و در گونه '''[[مرثیه]]''' با [[وزن]] '''مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن''' است.


==متن شعر==
==متن شعر==
خط ۳۶: خط ۳۲:
فرزندان حسن(ع) یاران حسین(ع)
فرزندان حسن(ع) یاران حسین(ع)
==منابع==
==منابع==
[[رده:شاعران ایران]]
[[رده:شعر با موضوع شهدای کربلا]]
[[رده:شاعران معاصر]]
[[رده:شاعران آیینی]]
[[رده:شعر آیینی]]
[[رده:شعر فارسی]]
[[رده:اشعار درباره شهدای کربلا]]