۵۱۱
ویرایش
(←شاعر) |
Z.khansari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{سرصفحه | ||
| | | مطلع= ای که به عشقت اسیر خیل بنی آدمند | ||
| | | نام شعر= | ||
| | | شاعر = فواد کرمانی | ||
| | | مصحح = | ||
| | | بخشی از دیوان = | ||
| قالب = قصیده | | بخشی از مجموعه اشعار = | ||
| وزن = مفاعیلن مفاعیلن فعولن | |قالب = قصیده | ||
| موضوع = امام حسین(ع) | |وزن = مفاعیلن مفاعیلن فعولن | ||
| | |موضوع = امام حسین(ع) | ||
| | | قبلی = | ||
| | | بعدی = | ||
| | | سال خورشیدی = | ||
| | | سال میلادی = | ||
| سال قمری = | |||
| یادداشت = | |||
}} | }} | ||
==معرفی شعر== | ==معرفی شعر== | ||
خط ۴۱: | خط ۳۸: | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
== | ==توضیح شعر== | ||
یکی از درونمایههای شعر عاشورایی خود «غم» و «عشق» حسینی بوده است و شعرا به زبانهای مختلف همواره این غم را ستودهاند و تقدیس کردهاند و از آن صیانت کردهاند. از ماندگارترین سرودههای عاشورایی با درونمایهی غم و عشق حسینی میتوان از این غزل فؤاد کرمانی نام برد. او در این غزل مدح باشکوه سیدالشهدا(علیهالسلام) را با مدح غم او و کربلای او و دلدادگان او آمیخته است. | |||
انتخاب وزنی دوری و طربانگیز در توصیف غم و تکرار صنعت ادبی تضاد در بسیاری از ابیات (سوختگان غم و خرماند، غم و عشرت، خرید و فروخت، باخبران و بیخبران، دلبستگان و عقدهگشا، محرم و نامحرم، زنده و مرده و...) باعث موفقیت شاعر شده است، تا مخاطب بتواند خُرّمی و بهجت و سرور این غم بزرگ را از عمق جان بچشد. نگاه باشکوه عرفانی به بندگی امام حسین(علیهالسلام) و عزای او نیز در این شعر به اثربخشی بیشتر شعر و عمق محتوایی آن کمک کرده است. |
ویرایش