۱٬۱۷۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
{{ب|این راه را نهایت صورت کجا توان بست؟|کِش صد هزار منزل بیش است در بِدایت}} | {{ب|این راه را نهایت صورت کجا توان بست؟|کِش صد هزار منزل بیش است در بِدایت}} | ||
{{ب|هر چند بردی آبم، روی از دَرَت نَتابم|جور از حبیب خوشتر کز مُدَّعی رعایت}} | {{ب|هر چند بردی آبم، روی از دَرَت نَتابم|جور از حبیب خوشتر کز مُدَّعی رعایت}} | ||
{{ب|عشقت رِسَد به فریاد ار خود به سانِ حافظ|قرآن ز بَر بخوانی در چاردَه روایت{{یاد|در زمان حضرت رسول اكرم (ص) كاتبان | {{ب|عشقت رِسَد به فریاد ار خود به سانِ حافظ|قرآن ز بَر بخوانی در چاردَه روایت{{یاد|در زمان حضرت رسول اكرم (ص) كاتبان وحی آیات نازل شده توسط نبی اكرم (ص) را مینوشتند لیكن به سبب متداول نبودن اعراب و نقطه و دستورات نحوی، اشكالاتی در قرائت پیش میآمد كه تا پیامبر (ص) در قید حیات بودند توسط ایشان رفع میشد. بعد از رحلت حضرت رسول اكرم (ص) و وفات بعضی از كاتبان، ضرورت تدوین نسخة صحیح قرآن حس شد و در زمان خلفاء اربعه در این امر مهم كوششهای پیگیر به عمل آمد. مبنای كار براین بود كه زیدبن ثابت كه خود یكی از كاتبان وحی بود یك هیئت 12 نفری از افراد صلاحیتدار را تشكیل و در طول مدت 6 سال 7 نسخه ازقرآن كریم تهیه و هر نسخه توسط یك قاری به بلادی ارسال شد تا مسلمین آن بلاد را تعلیم دهند. این هفت قاری هركدام دو راوی داشتند و قرائت قرآن بوسیله این چهارده راوی، متداول و به ما رسیده است و این مختصری است از چگونگی وشرح كتابت و قرائت و انتشار قرآن در صدر اسلام.}}}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
== | ==معانی ابیات غزل== | ||
# از آن | # از آن یار دلنواز تشكری به همراه شكایتی با هم دارم و اگر تو در عشق نكتهسنجی به این حكایت گوش فرادار. | ||
# هر | # هر خدمتی كه كردم بدون مزد و منت بود. خدایا مخدوم بیالتفات نصیب كسی نشود. | ||
# | # كسی به رندان قلندر توجهی ندارد گویی آنهایی كه اولیای صادق و یكرنگ را میشناختند از این ولایت رفتهاند. | ||
# | # ای دل، دركمند سرزلف او نیفت زیرا در آنجا چه بسیار سرهای بریده بیگناه را خواهی یافت. | ||
# با رضایت و تأیید تو چشمانت با غمزه و كرشمه سبب ریختن خون ما شد. عزیز من حمایت و پشتیبانی از خونریز روا وشایسته نیست. | |||
# با | # در این شب تیره و تار، راه مقصود و هدف را گم كردهام. این ستاره جدی هدایتگر برای راهنمایی من از گوشهیی سربرآور. | ||
# در | # به هر سو كه رفتم جز ترس و وحشت چیزی عایدم نشد. از این بیابان و راه بیپایان بپرهیز و برحذر باش. | ||
# به هر سو كه رفتم جز ترس و وحشت | # چگونه میتوان پایانی برای این راه تصور كرد. راهی كه در بدو امر از صد هزار منزل بیشتر به نظر میرسد. | ||
# چگونه | # با اینكه سبب آبروریزی من شدهیی، روی از تو بر نمیگردانم، چرا كه تحمل ظلم و جور از دوست، بهتر از مراعات از طرف دشمن است. | ||
# با | #حتی اگر به مانند حافظ بتوانی قرآن را با چهارده روایت قرائت كنی، باز باید عشق به فریاد تو برسد (تا از راه عرفان رستگار شوی). | ||
# | |||
==در اجراها== | ==در اجراها== |
ویرایش