پرش به محتوا

چون آسمان کند کمر کینه استوار: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{ جعبه اطلاعات شعر
{{سرصفحه
  | عنوان      = چون آسمان کند کمر کینه استوار
  | مطلع=چون آسمان کند کمر کینه استوار
  | عرض        =  
  | نام شعر=
  | تصویر      =
  | شاعر = صائب تبریزی
| عرض تصویر  =  
  | مصحح =  
  | زیرنویس    =  
  | بخشی از دیوان =
  | نام شعر    =
  | بخشی از مجموعه اشعار =
  | نام‌های دیگر =  
  | قالب =غزل
| شاعر        = [[صائب تبریزی]]
  | سبک = هندی
  | قالب       =غزل
  | موضوع= امام حسین (ع)
  | سبک         = هندی
  | قبلی =
  | موضوع       = [[امام حسین (ع)]]
  | بعدی =  
  | مناسبت      =  
  | سال خورشیدی =  
  | زبان        = فارسی
  | سال میلادی =
  | زمان سرایش  =
  | سال قمری =  
  | مکان        =  
  | یادداشت =
  | انگیزه سرایش=
| تعداد ابیات = ۱۴ بیت
| کاربرد      = مصیبت و روضه
| خواننده    =
| آهنگساز    =
| صوت        =
| ترجمه      =
| منبع        =
|آثار وابسته  =  
  |مرتبط        =  
}}
}}
{{شعر}}


'''چون آسمان کند کمر کینه استوار''' مصراع اول شعری از [[صائب تبریزی]] درباره امام حسین(ع) است. صائب تبریزی این غزل را در ۱۴ بیت سروده است. این شعر آیینی درباره مصائب امام حسین(ع) در روز عاشورا است.
==متن شعر==
{{شعر}}
{{ب|چون آسمان کند کمر کینه استوار|کشتی نوح بشکند از موجۀ بحار}}
{{ب|چون آسمان کند کمر کینه استوار|کشتی نوح بشکند از موجۀ بحار}}
{{ب|خون شفق ز پنجۀ خورشید می‌چکد|از بس گلوی تشنه لبان را دهد فشار}}
{{ب|خون شفق ز پنجۀ خورشید می‌چکد|از بس گلوی تشنه لبان را دهد فشار}}
خط ۴۶: خط ۳۳:
{{ب|چون خاک کربلا بشود سجده گاه عرش|خون حسین ریخت بر آن خاک مشکبار}}
{{ب|چون خاک کربلا بشود سجده گاه عرش|خون حسین ریخت بر آن خاک مشکبار}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==