مدرس اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

میرزا یحیی مدرس اصفهانی بیدآبادی فرزند محمداسماعیل در سال ۱۲۵۴ ه. ق در [[کربلا]] متولّد شد. علوم مقدماتی را در [[عراق]] آموخت. در نوجوانی برای تکمیل تحصیلات خود همراه پدر به [[اصفهان]] رفت. پس از تکمیل تحصیل به تدریس در ادبیات، [[فقه]]، [[اصول]]، [[کلام]]، [[منطق]]، [[معانى]] و [[بیان]] اشتغال یافت. او منزوی بوده است. سر انجام او در سال ۱۳۴۹ ق در ۹۵ سالگی از دنیا رفت و بدنش را در [[تخت ‌فولاد]] در تکیه‌ى [[میرزا رفیعاء نایینى]] به خاک سپردند. او در علوم غریبه و فلکیات متخصص و متبحر بود و نیز درباره [[اهل بیت (ع)]] شعر می‌سرود. دیوان اشعار او شامل [[مناجات]]، [[ستایش]] حضرت [[رسول الله (ص)]]  و مراثی [[اهل بیت (ع)]] به خصوص مصایب [[امام حسین(ع)]] در قریب ۶ هزار است. مراثی او در قالب [[قصیده]]، [[ترکیب‌بند]]، [[ترجیع بند]] و [[مسمط]] سروده شده‌است. در شعر [[تخلّص]] «یحیى» را برگزیده است. شعری از او درباره امام حسین (ع) است: