آن را که ز دردِ دینش افسونی هست: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی تراث
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''آن را که ز درد دینش افسونی هست''' شعری در قالب [[رباعی]] با مضمون [[مرثیه]] درباره [[امام حسین(ع)]] از [[بیدل دهلوی]] شاعر قرن یازدهم است.
{{سرصفحه
 
| مطلع=
== معرفی ==
| نام شعر=یاد حسین
[[شعر آیینی]] آن را که ز دردِ دینش افسونی هست از ابوالمعانی میرزا عبدالقادر بن عبدالخالق ارلاس، (۱۰۵۵–۱۱۳۳) [[متخلص]] به بیدل در قالب رباعی با [[وزن]] مفعول مفاعیل مفاعیلن فع (رباعی) در رثای امام حسین(ع) است. این شاعر پارسی‌سرای بیشتر در سبک هندی شعر می سروده است حتی برخی او را از سرآمدان سبک هندی می دانند. بیدل دهلوی اشعار زیادی درباره اهل بیت(ع) دارد با اینکه [[سنی مذهب]] است.او ابتدا «رمزی» [[تخلص]] می‌کرد بنا به گفتهٔ یکی از شاگردانش هنگام مطالعهٔ [[گلستان سعدی]] از مصراع «بیدل از بی نشان چه جوید باز» به وجد آمد و تخلص خود را به «بیدل» تغییر داد.
| شاعر = بیدل دهلوی
 
| مصحح =
== متن شعر ==
| بخشی از دیوان =
|قالب =رباعی
|وزن = وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع
|موضوع = امام حسین(ع)
| قبلی =
| بعدی =
| سال خورشیدی =  
| سال میلادی =
| سال قمری =  
| یادداشت =سبحه به معنای مهره‌هایی به نخ یا رشته کشیده شده که برای به خاطر سپردن شماره اذکار به کار می‌رود.
}}
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|آن را که ز دردِ دینش افسونی هست|در یاد حسین، داغ مدفونی هست}}
{{ب|آن را که ز درد دینش افسونی هست|در یاد حسین، داغ مدفونی هست}}
{{ب|هرگاه ز خاک کربلا سبحه کنند|در گردش آن چکیدن خونی هست}}
{{ب|هرگاه ز خاک کربلا [[سبحه]] کنند|در گردش آن چکیدن خونی هست}}
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}
توضیح واژه سبحه:به معنای تسبیح برای ذکر است
==آثار آیینی دیگر شاعر==
او شعرهای بسیاری در مورد [[اهل بیت(ع)]] همچنین شعری چهارده بیتی در قالب [[غزل]] راجع به امام حسین(ع) با مطلع «سایه دستی اگر ضامن احوال ماست» سروده است:
{{شعر}}
{{ب|سایه دستی اگر ضامن احوال ماست|خاک ره بیکسی ست کز سرِ ما بر نخاست}}
{{پایان شعر}}
==پانویس==
==منابع==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۶

یاد حسین از
بیدل دهلوی



در قالب رباعی

با وزن وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع

موضوع: امام حسین(ع)
سبحه به معنای مهره‌هایی به نخ یا رشته کشیده شده که برای به خاطر سپردن شماره اذکار به کار می‌رود.
آن را که ز درد دینش افسونی هستدر یاد حسین، داغ مدفونی هست
هرگاه ز خاک کربلا سبحه کننددر گردش آن چکیدن خونی هست