|
|
| خط ۱۶: |
خط ۱۶: |
|
| |
|
| {{همچنین ببینید|وصال شیرازی}} | | {{همچنین ببینید|وصال شیرازی}} |
| '''در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد'''بندی از ترکیب بند شعری از [[میرزا محمدشفیع شیرازی]] متخلص به وصال و معروف به میرزا کوچک از شاعران سده سیزدهم است. | | '''در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد''' مصراع اول از بیت هفتم بند چهارم از ترکیب بند شعری از [[میرزا محمدشفیع شیرازی]] متخلص به وصال از شاعران سده سیزدهم شمسی است. این شعر مرثیه در وزن مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن در قالب [[ترکیب بند]] با موضوع [[شهادت امام حسن(ع)]] سروده شده است. |
| | |
| == معرفی ==
| |
| در تاب رفت و تشت به بر خواند و ناله کرد را [[میرزا محمدشفیع شیرازی]] متخلص به [[«وصال»]] و معروف به «میرزا کوچک» سروده است.این شعر مرثیه در قالب [[ترکیب بند]] راجع به ماجرای شهادت [[امام حسن(ع)]] است. [[وزن]] این [[شعر]] مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن او از راه کتابت [[قرآن]] امرار معاش می‌کرد. وصال از علاقه‌مندان به مطالعه بود و کثرت مطالعه سبب شد تا در اواخر عمر نابینا شود. ماجرای سرودن این شعر هم [[توسل]] به [[رسول الله(ص)]] است جهت شفای چشمانش که به امر پیامبر خدا و [[حضرت زهرا(س)]] سروده است.از او [[دیوان]] شعری به یادگار مانده است. همچنین «صبح وصال» را به سبک [[گلستان]] نوشته شده است، مثنوی «بزم وصال» و تکمیل [[مثنوی]] «فرهاد و شیرین» [[وحشی بافقی]] از آثار او است.
| |
|
| |
|
| == متن شعر == | | == متن شعر == |
