ای موج صفا روانۀ ساحل تو
ای موج صفا روانۀ ساحل تو مطلع شعری از سروده های شاعر آیینی، محمدجواد غفورزاده درباره امام حسین(ع) است. این شعر آیینی در قالب رباعی و در وزن مفعول مفاعیل مفاعیلن فع سروده شده است.
متن شعر
ای موج صفا روانۀ ساحل تو | ای مهر و وفا، سرشتِ آب و گل تو | |
رنج و غم اگر از دل مؤمن ببری | اندوه دو عالم، ببرند از دل تو |
درباره شعر
این شعر برگرفته از حدیث امام حسین(ع):«مَنْ نَفَّسَ كُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرَّجَ اللهُ عَنْهُ كُرَبَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ»(کسی که اندوه و گرفتاری مؤمنی را برطرف سازد، خدا غمهای دنیا و آخرتش را میزداید.) است. نزهة الناظر، ص۸۲؛ بحار الأنوار، ج۸۵، ص۱۲۱