ای خفته خوش به بستر خون دیده باز کن
ای خفته خوش به بستر خون دیده باز کن مطلع شعری از نیر تبریزی در گونه مرثیه درباره امام حسین(ع) است. این شعر در قالب غزل در پنج بیت سروده شده است.
متن شعر
ای خفته خوش به بستر خون دیده باز کن | احوال ما ببین و سپس خوابِ ناز کن | |
ای وارثِ سریرِ امامت! به پای خیز | بر کشتگان بیکفنِ خود، نماز کن | |
طفلانِ خود به ورطهی بحر بلا نگر | دستی به دستگیری ایشان، دراز کن | |
برخیز، صبح شام شد، ای میر کاروان! | ما را سوار، بر شترِ بیجهاز کن | |
یا دستِ ما بگیر و از این دشتِ پُر هراس | بار دگر روانه به سوی حجاز کن |